പണ്ടു പാടിയ പാട്ടിൽ ഒരെണ്ണം ചുണ്ടിലൂറുമ്പോൾ..............

മനുഷ്യൻ, ജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും ഒക്കെ കെണിയിൽ പെട്ടു നട്ടം തിരിയുമ്പോൾ, നമ്മളിൽ ചിലർ, കുറെ കാതം പിന്നിട്ട്‌, അന്നം തേടി, ഈ ആകാശം മുട്ടുന്ന സൌധങ്ങൾക്കിടയിൽ വന്നുപെട്ടു, പല വ്യഥകളിൽ പെട്ടു ഉഴലുമ്പോഴും, പതിയേ നമ്മുടെ മനം അറിയുന്നു, മുറ്റത്തെ മുല്ലക്കും ഉണ്ടയിരുന്നില്ലേ മണം? വളരെ നാളുകൽക്കു ശേഷം ഈ പഴയ ഗാനം ശ്രവിച്ചപ്പോൾ, ഒരുപക്ഷേ, എനിക്കു അങ്ങനെ തോന്നിയതാവാം. മനസ്സിനു ചെറിയ ഒരു ഭാരം പോലെയും തോന്നി.


മനസ്സിന്റെ ഭാരമ്ന്നു കരുതി ഇരുന്നാൽ, കുടുംബത്തിലെ ആൾകാരുടെ വയറു നിറയില്ലലോ അല്ലെ? എന്നാലും, എന്തെല്ലാമുണ്ടെങ്കിലും ഈ ഗാനത്തിനു ഒരു പകരമുണ്ടോ?


“പരശുരാമൻ മഴുവെറിഞ്ഞു നേടിയതല്ലാ

തിരകൾ വന്നു തിരുമുൽ കാഴ്ച നൽകിയതല്ലാ

മയില്ലാടും മലകളും പെരിയാറും സഖികളും

മാവേലി പാട്ടു പാടും

ഈ മലയാളം ഈ മലയാളം

(പരശുരാമൻ മഴുവെറിഞ്ഞു നേടിയതല്ലാ............)

പറയി പെറ്റ പന്തിരു കുലം ഇവിടെ വളർന്നു

നിറകതിരും നിലവിളക്കും ഇവിടെ വിടർന്നു

മുല കച്ച കെട്ടി കൂന്തലിൽ പൂവിതൾ തിരുകി

നിർത്തമാടി വളർന്നതാണു ഈ മലയാളം...... ഈ മലയാളം........

(പരശുരാമൻ മഴുവെറിഞ്ഞു നേടിയതല്ലാ............)

കുഞ്ചൻ പറമ്പിലെ പൈങ്കിളി പാട്ടിലെ

പഞ്ചാമൃതമുണ്ട മലയാളം , തുള്ളൽ കഥ പാടി കഥകളി പദമാടി

തിരുനാവു മണൽപുറത്തു അങ്കമാടി, മാമങ്കമാടി

(പരശുരാമൻ മഴുവെറിഞ്ഞു നേടിയതല്ലാ............)

പുതിയ പുതിയ പൊൻപുലരികൾ ഇവിടെ ഉണർന്നു

കതിരു കൊയ്ത പൊന്നരിവാൾ ഇവിടെ ഉയർന്നു

പൂമിഴികളിൽ അഞ്ചനമെഴുതി പൊന്നീല അരയിൽ കെട്ടി ഭൂമിക്കു കണി വെക്കും

ഈ മലയാളം ............ഈ മലയാളം........

(പരശുരാമൻ മഴുവെറിഞ്ഞു നേടിയതല്ലാ............)


----
വരികളിൽ തെറ്റുണ്ടാവാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.

ചിത്രം : കൂട്ടു കുടുംബം.
വരികൾ എഴുതിയത് : വയലാർ
സംഗീതം : ദേവരാ‍ജൻ
പാടിയത് : പി. സുശീല
കൊല്ലം : ??????