സുമിത്രയുടേ വ്യാകുലതകള്
പാവം സുമിത്ര, മുകുന്ദേട്ടനുമായി കല്ല്യാണം നിശ്ചയിച്ചിരിയ്കുന്ന അവള് ആശയക്കുഴപ്പത്തിന്റെ നടു-കടലിലാണു..
മുകുന്ദേട്ടന് നയം വ്യക്തമാക്കി,
നീ ബ്ലോഗുമായി മുമ്പോട്ട് പോകാന് പറ്റില്ല,
നീ എഴുതേണ്ടത് എനിക്ക് വേണ്ടി, വേണമെങ്കില് വാരികകള്ക്ക് അയച്ചോ. പക്ഷേ ഈ പലവിധം ആളുകളുമായിട്ടുള്ള കിളികൊഞ്ചലുകളും, തര്ക്കുത്തരങ്ങളും, പൊട്ടാത്ത രസച്ചരടുകളും വേണ്ട.ഇനിയും എഴുതൂ,അത്യുഗ്രന് ശൈലി സുമീ എന്നൊക്കെ ഞാനാവണം പറയേണ്ടത്, അല്ലാതെ ഈ 2 മിനിറ്റ് ഇടവെട്ട് നിന്നോട് സല്ലപിയ്കുന്ന ബ്ലോഗ്ഗേഴ്സ് ആവരുത്. രാത്രി പോലും നീ ഇരുന്ന് മാങ്കൂട്ടത്തിന്റെ പോസ്റ്റില് കമന്റിട്ടില്ലേ? ആ സമയം ഒരു എഴുത്ത് എനിക്ക് നീ എഴുതാമായിരുന്നില്ലേ?
നീ പാചകം ചെയ്യുന്നത് എനിക്കു വേണ്ടിയാവണം,
ബ്ലോഗിലെ കൂട്ടുകാര്ക്ക് കമന്റിട്ട് രസിയ്കാനാവരുത്,
അവര്ക്ക് നീ ഒരു ആരാധനാപാത്രമാകരുത്, നിന്നെ രണ്ട് നാള് കാണാതാവുമ്പോ, തിരിച്ചുവരു, ഒരു രസോമില്ലാ, പിണങ്ങിയോ സുമീ.. എന്നുള്ള ഒരു സങ്കടമുണര്ത്തലുകളുമുണ്ടാവരുത്.
നിന്നെ ഞാനും ചാറ്റില് കാണാറുള്ളതല്ലേ? നീ എന്നോട് എത്ര കുറച്ചാണു മിണ്ടുന്നത്? അതേ സമയം, എത്ര കമന്റുകളാണു നീ ബ്ലോഗ് സുഹൃത്തുക്കള്ക്ക് വേണ്ടി പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത്? അവരുടേ മക്കളുടെ അസുഖത്തിനു വേണ്ടി പോലും നീ എന്തിനു നേര്ച്ച നേരുന്നു? നിനക്കിനി ബന്ധു ഞാനും എന്റെ ബന്ധുക്കളും വീട്ടുകാരുമല്ലേ?
ഒരുപാട് ബാച്ചിലേഴ്സ് പിള്ളേരുമായി നിന്റെ ചങ്ങാത്തവും കിളികൊഞ്ചലും എല്ലാരും അറിയുന്നില്ലേ? എത്ര പേരുടേ എഴുത്താണു നിന്റെ മെയില് ബോക്സില് നിറയുന്നത്? വൈകുന്നേരത്തേ നമ്മുടെ കൂടിക്കാഴ്ചകളില് കൂടി നിന്റെ ഫോണില് അവരുടെ സന്ദേശങ്ങളും, അന്വേക്ഷണങ്ങളും എന്ത് കൊണ്ട് വരുന്നു?
നീ പറയുന്ന നെറ്റ് സൗഹൃദമെങ്കില് എന്ത് കൊണ്ട് അത് സായാഹ്നങ്ങളിലേയ്കും കൂടിക്കാഴ്ചകളിലേയ്കും എത്തി നില്ക്കുന്നു? അവര് നിനക്ക് പിരിയാനാവാത്ത ബന്ധം പോലയല്ലേ നീ അവരോട് മിണ്ടുന്നത്? കല്ല്യാണത്തിനു വിളിയ്കാന് മാത്രം എന്ത് ബന്ധമാണു നിനക്കവരൊട്?
നിനക്ക് എഴുതണമെന്ന് അത്രയ്ക് നിര്ബ്ബന്ധമുണ്ടെങ്കില് തുടര്ന്നോളു. പക്ഷെ കമന്റ് ഓപ്ഷന് വേണ്ട. അവളുടെ മുകുന്ദേട്ടന് തുടര്ന്നുകോണ്ടേ ഇരുന്നു.
അവള് ഓര്ത്തു.. ഈശ്വരാ എന്തൊരു പരീക്ഷണം... എനിക്ക് ജീവനു തുല്യമല്ലേ മുകുന്ദേട്ടന്? എത്ര കൊല്ലമായി നെഞ്ചിലേറ്റി നടക്കുന്നു. എന്നിട്ടും ഈ ഒരു സൗഹൃദത്തേ എന്തു കൊണ്ട് ഇത്രയും പഠിച്ച ഇദ്ദേഹം മനസ്സില്ലാക്കുന്നില്ലാ?
ഞങ്ങളുടെ ഭാവി ഐശ്വര്യപൂര്ണമാവുമോ? എനിക്ക് എന്റെ ബ്ലോഗും പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളേയും നഷ്ടപെടുമോ? ഞനെന്താണു വേണ്ടത്? വിവാഹ ജീവിതത്തിലേയ്ക് കാലൂന്നിയിരുയ്കുന്ന എന്റെ ഈ നീറിപുകയുന്ന മനസ്സ് ഒന്ന് തണുപ്പിയ്കാന് ദയവായി ഇതിലൂടെ ഒരു മറുപടി തരൂ ഡോക്ടര്...
74 Comments:
സുമിത്രയുടേ വ്യാകുലതകള്
ബൂലോകത്ത് നേരിയ ട്രെയ്സ് മാത്രമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ രോഗത്തെ ‘ബ്ലോഗോ അസൂയോമാനിയ’ എന്ന് വിളിക്കും. മരുന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചിട്ടില്ല. തല്ക്കാലത്തേക്കുള്ള പ്രതിവിധി, വംശനാശം വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ബാച്ചിലേഴ്സ് ക്ലബ്ബില് അംഗത്വം നേടി ആ പാവം പയലുകളെ പിന്താങ്ങുക എന്നത് മാത്രമാണ്. മുകുന്ദേട്ടന്റെ കൂടെ കൂടിയാല്, മോളേ സുമിത്രേ, ഭാവി കട്ടപ്പുക.(ബാ. ക്ലബ്ബില് ചേര്ന്നാലും ഇതു തന്നെ സ്ഥിതി)
ഈശ്വരോ രക്ഷതു....
(ഓ. ടോ.: അതുല്യാ ജീ, ദീര്ഘവീക്ഷണം സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു.... നമിക്കുന്നു...)
(നടയടി എന്റെ വകയല്ലേ?)
അതുല്യചേച്ചി... സൂപ്പര്.
ithu vaayichchappOl aare Orma vannu, vivaahitharuTe clubbil chErnna OraaLe kurichchu :)
Anoni camant uNTalle..ennaal njaan Anoni :)
qw_er_ty
സ്വാര്ത്ഥന് ദേ കമന്റിയിരിയ്കുന്നു... ഹ ഹ...
ഒളിമയമാന എതിര്ക്കാലം
എന് ഉള്ളത്തില് തെളിയുതടി...
ഇത്തരം ചിന്തകള്, മുകുന്ദേട്ടന് ഒരു ബ്ലോഗില്ലാഞ്ഞിട്ടാവും. ;) ഉടനെ തുടങ്ങാന് ഏര്പ്പാട് ചെയ്താല് സുമിത്ര രക്ഷപ്പെടും.
സുമിത്രയുടെയും തന്റേയും ജീവിതത്തില് ഓഫായോ അനോണിയായോ കമന്റുകള് ഉണ്ടാവരുതെന്നും ഒരിക്കലും ഒരു അപരന് പ്രത്യക്ഷപ്പെടരുതെന്നും മുകുന്ദേട്ടന് വിചാരിച്ച് കാണും.എങ്കിലും ഞങ്ങള് ബാച്ചിലേഴ്സ് ഡീസന്റാണെന്ന് പുള്ളിക്ക് ഇപ്പോഴും അറിയില്ലേ?
(ഓടോ:അതുല്ല്യ ചേച്ചീ... ഈ പോസ്റ്റ് കലക്കി) :-)
ഇത്തരം കോംപ്ളെക്സുള്ള മുകുന്ദന്മാരെ കെട്ടാതിരിക്കുകയാ ഭേദം.ഇനിയിപ്പോള് കെട്ടിക്കഴിഞ്ഞതാണെങ്കില് അയാളെ എത്രയും പെട്ടെന്നൊരു ബ്ലോഗറാക്കുക.അല്ലാതെ ഞാനിനി ബ്ളോഗില്ല ചേട്ടാ എന്നു പറഞ്ഞ് കല്യാണം കഴിച്ച് അയാളറിയാതെ ബ്ളോഗരുത് സുമിത്രേ.
നല്ല കഥ അതുല്യേച്ചി.
അപ്പഴീ മുകുന്ദേട്ടന് ഫോണിലൂടെ റീമയേയും കൂട്ടി വീട്ടില് വരൂ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞത് വെറുതേ ആയിരുന്നോ സുമിത്രേ ?
ഞാനങ്ങോട്ടേക്കില്ലേ....
ബ്ലോഗ്ഗര്മാര്/ബ്ലോഗിനിമാര് വിവാഹം കഴിച്ചാല് ഉണ്ടാകുന്ന അപകടത്തെക്കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ ഒരു പോസ്റ്റ് എഴുതിയ അതുല്യച്ചേച്ചിക്ക് ആയിരമായിരം അഭിവാദ്യങ്ങള്. ബാച്ചിലേര്സ് ക്ലബ്ബ് സിന്ദാബാദ്.
മുകുന്ദേട്ടനേയും ബ്ലോഗ്ഗറാക്കുക. എന്നിട്ട് സുമിത്രയുമായി കമന്റുകള് വഴി സംസാരിക്കാന് ഏര്പ്പാടുണ്ടാക്കുക. അല്ലാതെ കല്യാണവും പുലിവാലുകളും വ്യാകുലതകളും ഒന്നും വേണ്ട രണ്ട് പേര്ക്കും. അല്ലേ ദില്ബാ?
ശ്രീജീ,
എന്താഡേയ് ഒരു സംശയം പോലെ... എന്നോട് ചോദിക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ, അങ്ങനെ തന്നെ.
(ജയ് ബാച്ചിലേഴ്സ്!)
ഞങ്ങളുടെ ഭാവി ഐശ്വര്യപൂര്ണമാവുമോ?
എവടേ ? കേട്ടിടത്തോളം കട്ടപ്പൊഹ തന്നേ
എനിക്ക് എന്റെ ബ്ലോഗും പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളേയും നഷ്ടപെടുമോ?
അല്ലേ പിന്നെ ചേട്ടന് പ്വാട്ടേന്നു വക്കണം ..
ഞനെന്താണു വേണ്ടത്?
ഒരു കാര്യം ട്രൈ ചെയ്യ് സുമീ.. ച്വാട്ടനെക്കൊണ്ടൊരു ബ്ലോഗു തുറപ്പിച്ച്, രണ്ടു ദിവസം പിന്മൊഴി വായിപ്പിക്ക്, മിക്കവാറും അങ്ങേരും അഡിക്റ്റായിക്കോളും..
വിവാഹ ജീവിതത്തിലേയ്ക് കാലൂന്നിയിരുയ്കുന്ന എന്റെ ഈ നീറിപുകയുന്ന മനസ്സ് ഒന്ന് തണുപ്പിയ്കാന് ദയവായി ഇതിലൂടെ ഒരു മറുപടി തരൂ ഡോക്ടര്...
മനസ്സു തണുപ്പിക്കാന് നല്ല ചില്ഡ് കിങ്ങ് ഫിഷറ് അടി ! അവസാനം നാലു കാലും ഊന്നി നടക്കേണ്ട ഗതിയാവല്ലേ ..
ഹ ഹ ഹ
ഹ ഹ ഹ ഹ
ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ.
കലേഷേ എന്റെ കാര്യം അല്ലേ വളരെ സേഫ് ... മലയാളം മാലും നഹി...
പിന്നെ ദില്ബനാന പറഞ്ഞപോലെ, എന്റെ മുകുന്ദേട്ടന് അപരന്മാരെ ഒതുക്കാനിറങ്ങിയാ പാവം.......എണ്ണിയാലൊതുങ്ങാത്ത സെറ്റപ്പാ ദില്ബ എന്റെത്.
അത് കൊണ്ട്, മുകുന്ദേട്ടന് കരുതും, സ്ത്രീധനം ഞാന് തരാം, ജാന ഹേ തോ.. സച്ച് ബതാവോ..... കൊതിപ്പിയ്കല്ലേ...ന്ന്
ബിരിയാണിയേ.... ഹ ഹ ഹ ഹ യ്ക് പിന്നിലേതോ ഒരു കാടന് പൂച്ച അനങ്ങിയോ...
അതുല്ല്യ ചേച്ചീ,
ബിരിയാണിയുടെ ഹ ഹ യുടെ പിന്നിലെ രഹസ്യം ഞാന് പറയാം.
ബിരിയാണിചേച്ചി ബീകുട്ടനെ ഇത് തന്നെ പറഞ്ഞ് പറ്റിച്ചിരിക്ക്യാ. ഞാന് ബ്ലോഗില്ല... കമ്പ്യൂട്ടര് തൊടില്ല... എന്റെ മനസ്സില് ബീകുട്ടന് മാത്രം... കമന്റോ അതെന്താത്?...
ഈ പറയുന്നതൊക്കെ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ എഴുതി കണ്ടപ്പൊ ആത്മാവിന്റെ അന്തരാളങ്ങളില് നിന്ന് വന്ന ചിരിയാ അത്.
(ഓടോ:ബിചേച്ചീ... ഒക്കെ സെറ്റില്മെന്റാക്കാം) :-)
എന്റെ ഗന്ധര്വരെ... പിള്ളേരേം നോക്കി, വാതിയ്കല് ചായേം കൊണ്ട് വന്ന് നിന്നിട്ട്... ദേ.. പിന്നെ ഇങ്ങനായാലോ...
8 മക്കളേ പെറ്റോരോമ്മേ...
എട് ഒരു ഗ്ലാസ്സ് ചായ....
അതില് 6 ന്റെ ഉടയോനേ..
(ആത്മഗതാഗതം..)
ദാ പിടീ ഇന്റേ ചായീന്റെ വെള്ളം...
അപ്പോ വാതില്ക്കല് ചായേം കൊണ്ട് നിന്നാ മാത്രം പോരാ.. ചായമരുത് ചങ്കിനുള്ളില്...
സുമിത്രയെന്താ ഈ-മെയില് ചെക്കിംഗ് സ്ഥിരമായങ്ങ് നിര്ത്തി വച്ചോ? ബ്ലോഗിംഗും കമന്റിംഗും മാത്രമാക്കിയോ?
അതുല്യചേച്ചി... മുകുന്ദേട്ടന്റെ അസുഖം തുടക്കത്തിലായതോണ്ട് ചികില്സിച്ചാല് ഭേതമാക്കാം. ഈയ്യിടെ തളത്തില് ദിനേശനും (വടക്കുനോക്കിയന്ത്രം പടം) പണ്ട് ഒഥല്ലോ പ്രഭുവിനും വന്ന മാനസ്സികാവസ്ഥയുടെ ഒരു ഛായ തന്നെയാണിയാള്ക്കും പിടികൂടിയിരിക്കുന്നത്.
ബൂലോഗത്തെ പ്രശസ്തരായ ചില ഭിഷഗ്വര വര്യന്മാരെ ഒന്ന് കാണിച്ചാല് വലിയ ഷോക്ക് കൊടുക്കാതെ ശരിയാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. വിളിക്കേണ്ട നമ്പര് ഗൂഗിളിലോ മറ്റ് സൈറ്റുകളിലോ കറക്കികുത്തിയാല് കിട്ടുമായിരിക്കും.
‘ഈ കുശുമ്പും കുന്ന്യായ്മയും എവിടെയുണ്ടോ അവിടെ നമ്മടെ പെങ്ങളുണ്ട്‘ എന്ന് എന്റെ അച്ഛന് ചാലക്കുടിക്ക് കൊടുത്തേക്കണ എന്റെ അമ്മായിയെപ്പറ്റി ഇടക്കിടക്ക് പറയാറുണ്ട്!
അച്ഛന് പറഞ്ഞതുപോലെ പറയാന് എനിക്കൊഴിവില്ല!
അതുല്യ വായക്ക് രുചിയായിട്ട് ഒരു ചോറ് അയല്പക്കത്തുള്ളത് കളയാന് ഞാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല.
എന്നാലും, ഇത് ഇത്രക്കും പറയാനൊന്നുമില്ല.
മുകുന്ദേട്ടന് അത്രക്കും ഇഷ്ടല്ല്യാത്ത കാര്യാണെങ്കില്... അങ്ങ് നിറ്ത്തിയേക്കണം! അല്ലപിന്നെ!
ജോലി, കുടുംബം എന്നിവ കേയ്ക്ക്.
ബ്ലോഗിങ്ങ് അതിനൊരു ഐസിങ്ങ് മാത്രം. കേയ്ക്കില്ലെങ്കില് എന്ത് ഐസിങ്ങ്!
(ഫുള് ക:ട്. പട്ടേരിക്ക്)
(പിന്നെ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് സാവധാനം പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കാന് ഈ സുമിത്രമാര്ക്ക് ഐഡിയ ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞുകൊടുക്കണോ? ആ നെയ്ക്കും ബുദ്ധിയും ദൈവം ബില്ട്ട് ഇന് ആയി കൊടുത്തിരിക്കുകയല്ലേ)
ബീക്കുട്ടി ഉമേഷ്ജീടെ പോസ്റ്റ് വായിച്ചു വരുന്ന വഴിയാ, മാത്തമാറ്റിക്സിലെ ഭയങ്കര വിഷമം പിടിച്ച ഒരു സീരീസിലാ ചിരിക്കുന്നത് തന്നെ (ഇനി ഒരു പസില്: 3,4,5.. അടുത്ത സംഖ്യയേത്? - ഈ പസിലിന്റെ ക്ലൂവാണ് ബീക്കുട്ടി ചിരിച്ച ചിരി ;)
അതുല്യ ഉടനെ വല്ല്യമ്മായി M.B.B.S നെ കാണൂ അവര് ആ ഹൃദയം പുറത്തെടുത്ത് മിടിപ്പുകള് എണ്ണി കൃത്യപ്പെടുത്തി തിരിച്ചു ഫിക്സു ചെയ്തു തരും.പക്ഷെ കുറച്ചു വെളുത്ത പൊടി കരുതേണ്ടിവരും.
ആരോടാണെന്നറിയില്ല ഇന്റര്നെറ്റ് ജീവിതത്തിന്റെ സങ്കീര്ണ്ണതകളെക്കുറിച്ചുള്ള anybody i want to be എന്ന പുസ്തഹനെക്കുറിച്ച് ഈയിടെ സംസാരിച്ചിരുന്നു. അതില് പറയുന്നതും പറയാത്തതുമായ ഗുരുവും ലഘുവുമായ നൂറുകണക്കിനു പ്രശ്നങ്ങള് ഇന്റര്നെറ്റിനുണ്ട്.
ഈ പുസ്തകം ഇറങ്ങും മുന്നേ (തമ്പ്രാനും ചോതി അട്യേനും ചോ എന്നു പറഞ്ഞപോലാണെങ്കിലും) ഈ ടോപ്പിക്കിനെക്കുര്കിച്ച് ഞാനും ഒരു തുടരന് എഴുതിയിരുന്നു. ഫോറം/ബ്ലോഗ്ഗ് എഴുത്തിനെക്കാല് ചാറ്റ് ആണു പുലിവാലാകുക സാധാരണ ഗതിയില്. ബ്ലോഗ്ഗും ഫോറവും ചാറ്റുമെല്ലാം (യഥാക്രമം) വൈനും ബീയറും റമ്മും പോലെയാണ് - അതായത് സ്സംഭവം രസമൊക്കെയാണ്, അടിമപ്പെട്ടാല് ജീവിതം കട്ടപ്പൊഹ. ഇന്റര്നെറ്റ് അഡിക്റ്റിനും ആല്ക്കഹോള് അഡിക്റ്റിനും സാമ്യം ഏറെ. തകര്ന്ന ബന്ധങ്ങള്, ഛിദ്രം ഭവിച്ച വിവാഹം, ജോലിസ്ഥലത്ത് ആര്ക്കും വേണ്ടായ്ക, ഒറ്റപ്പെട്ട ജീവിതം.. മദ്യപിച്ച് ആരും നന്നായിട്ടില്ലാത്തതുപോലെ ചാറ്റ് ചെയ്തും ആരും നന്നായിട്ടില്ല, എന്നാല് മുടിഞ്ഞു പോയവര്ക്കു കണക്കും ഇല്ല. ഞാന് പോയിരുന്ന ചാറ്റ് റൂം മൂലം ആര്ക്കും ഐ എ എസ്സ് കിട്ടുകയോ പ്രമോഷന് കിട്ടുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല. പക്ഷേ, അതുമൂലം ജോലി പോയവര് നിരവധി. അതുമൂലം പിരിഞ്ഞിരുന്ന ദമ്പതികള് ആരും അടുത്തിട്ടില്ല, പക്ഷേ അതുമൂലം നല്ല സ്നേഹത്തിലായിരുന്ന എന്റെ ഒരുപരിചയക്കാരി
ഡൈവോര്സ് പേപ്പര് കൈപ്പറ്റി.
ബ്ലോഗ്ഗ് വെറുതേ ബോറടിച്ചിരിക്കുമ്പോള് രണ്ടു വരി വായിക്കാനും പിന്നെ മനുഷ്യനു പ്രയോജനമാകുന്ന നാലുവരി എഴുതാനുമുള്ള സ്ഥലം എന്നതിന്റെ അപ്പുറമാകുമ്പോള് വ്യക്തി ജീവിതത്തിനു തടസ്സമാകാന് തുടങ്ങുന്നു . ചാറ്റോ പ്രത്യേക വ്യക്തികളില് നിക്ഷിപ്തമാകേണ്ടത് പലതും പലരിലായി ചിതറിപ്പോകുന്നു. അതിനു മിക്കപ്പോഴും യാതൊരു ദുരുദ്ദേശവും ഇല്ലെങ്കില്ക്കൂടി.
വിവാഹം അല്ലെങ്കില് ദാമ്പത്യം ഒരുടമ്പടിയാണ്. എന്തിന് എല്ലാ വ്യക്തിബന്ധങ്ങളും ഉടമ്പടികള് ആണ്. വളരെ വലിയ പാവനത കൊടുക്കുന്ന ബന്ധങ്ങളില് പോലും. അച്ഛനെക്കാള് പിതൃസമാനമായ അടുപ്പം അയല്വക്കത്തെ അച്യുതനോടാണ് എന്ന് ആറുമാസം അടുപ്പിച്ച് തോന്നിക്കുന്ന രീതിയില് പെരുമാറിയാല് അപ്പന്സ് "ഞാന് എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടുന്നതെന്ന്" ആലോചിച്ചുപോകും. മുതിര്ന്നവര് തമ്മിലുള്ള കരാര് ആയ ദമ്പതിയുടമ്പടിയുടെ കാര്യം പിന്നെ പറയാനുണ്ടോ?
ഇന്ഹിബിഷനില്ലാത്ത പ്രണയം തീരെക്കുറവാണ് മലയാളിക്ക് (എന്നെ അടിച്ചാലും fact ഞാന് പറയും) എന്നതിനാല് അവനും അവളും ചെറിയ ചെറിയ കാര്യങ്ങള് മിണ്ടാതെ പറയാതെ തുറക്കാതെ മനസ്സില് കൂട്ടിക്കൂട്ടി വയ്ക്കുന്നു. സ്വിസ്സ് ചീസ് മാതിരി ഈ ഓരോ നിരാശയും അടുത്ത തുളക്കുള്ള വഴി എളുപ്പമാക്കുന്നു, ഓരോ തുളയും ആ ചീസ് ബ്ലോക്കിന്റെ ഉറപ്പിനെ
ബാധിക്കുന്നു. ഒടുക്കം ഒരവസാന തുള പാല്ക്കട്ടിയെ ഉടച്ചു നിലത്തിട്ടേക്കാം, പക്ഷേ ആ തുളകൊണ്ട് മാത്രം അതുടയില്ല.
മുകുന്ദാ, സുമിത്രേ,
പല തുളകള് വീണു കഴിഞ്ഞ ഒരു കഷണം സ്വിസ്സ് ചീസ് ആണു മക്കളേ നിങ്ങളുടെ ബന്ധം. അതു കളഞ്ഞ് ഉറച്ച ഒരു ഇഷ്ടിക നിര്മ്മിക്ക്. അതിലും തുളകളുണ്ടാവും പക്ഷേ സൂചി വണ്ണത്തില് മാത്രം. അതിന്റെമേല് ചാറ്റും ബ്ലോഗ്ഗുമെന്നല്ല ഒന്നും തന്നെ ഒരു പോറലും ഏല്പ്പിക്കില്ല.
അതിനു കഴിയില്ലെങ്കില്
1. ജീവിതകാലം മുഴുവന് ശിഥില മായ ഒരു ബന്ധം പേറി, അച്ഛന്റേയും അമ്മയുടേയും കണ്ണിലെ നല്ലകുട്ടികളായും പരസ്പരം കണ്ണിലെ കരടായും ദ്രോഹിച്ചും ശപിച്ചും ജീവിക്കുക
അല്ലെങ്കില്
2. സന്തോഷമായി ഒരുമിച്ചു പുറത്തു പോയി നിറയേ ഭക്ഷണം കഴിച്ച്, ചിരിച്ച് യാത്രയും പറഞ്ഞ് അവനവന്റെ വഴി പോയിക്കോളുക. കുട്ടിയൊക്കെ ആകുന്നതിനു മുന്നേയല്ലേ ഇതൊക്കെ പറ്റൂ, ഇല്ലേല് പിള്ളാരേം കൂടെ നമ്മുടെ പാപത്തിന്റെ ഫലം തീറ്റുകയാവില്ലേ അത്.
മംഗളം!
എന്താ! ദേവരാഗം മാഷിന്റെ ഒരു കമന്റിന്റെ അര്ത്ഥവ്യാപ്തി.!
അഭിമാനിക്കുകയാണ് ഞാന്, ഇപ്പോള് നിങ്ങടെ കൂടെയോക്കെയാണല്ലോ എന്ന തിരിച്ചറിവിനാല്.
ബ്ലോഗിംഗ് ഒരു നഷടമല്ല, നമ്മുടെ അസ്ഥിത്വവും അന്നവും കളയാതെ നോക്കിയാല്.
പറയണ്ടെന്നു വിചാരിച്ചതാ... പറയാതെ വയ്യ എന്തും സംഭവിക്കട്ടെ.. ഇന്നാ പിടിച്ചോ..
മലയാള സിനിമയില് ശ്രീനിവാസന്...
ബ്ലോഗു മഹാസാഗരത്തില് അതുല്യ..
സ്നേഹം മൂത്തുണ്ടായ അസൂയ അല്ല്യോ.... സാരമില്ല..... പുള്ളിയെക്കൊണ്ട് ഒരു ബ്ലോഗ് തുറപ്പിച്ച് അനൊണിയായി ഇരുന്ന് കുറേ കമന്റങ്ങ് പൂശ്.... ഒക്കെ ശരിയാവും... :-)
നല്ല ഒരു നടന്നതോ,നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതൊ,
നടക്കാവുന്നതോ ആയ കഥ.അത് അതിന്റെ കര്മ്മം നിര്വഹിച്ചു എന്നത് ദേവന്ജിയുടെ പോസ്റ്റ് കുടി വായിച്ചപ്പോള് മനസ്സിലായി.
വാസ്തവം പറഞ്ഞാ ദേവന്റെ ഈ വിശകലനമാണു ഞാന് പോസ്റ്റാക്കാന് ഉദ്ദേശിച്ചത്. പക്ഷെ ഒരു ആക്റ്റീവ് ബ്ലോഗര് എന്ന നിലയ്ക്, ഈ അനിയന്മാരോടോപ്പം തിത്തിതൈ കളിയ്കുന്ന അതുല്യ ചേച്ചി പെട്ടന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു പോസ്റ്റിട്ടാല്...എന്ന വീണ്ടു വിചാരമാണു അത് ഗതി മാറ്റി വിട്ട് സുമിത്രയുടെ വ്യാകുലതയാക്കിയത്.
ഇന്നലെ പഴയ ഒരു സുഹൃത്ത് വിളിച്ചിരുന്നു. മകളുടെ ജീവിതത്തേ കുറിച്ചുള്ള വ്യാകുല്തായaണു വിഷയം. പണ്ട് സര്ക്കാരാപ്പീസില് ഉച്ചയ്ക് എല്.കേ.ജി.യില് നിന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്ന്, രണ്ട് കസേര കൂട്ടിയിട്ട് അവളെ ഞാനുറക്കിയിരുന്നു. രണ്ട് കൊല്ലം മുമ്പിലുള്ള ഒരു വക്കേഷനില് അവളുടെ കല്ല്യാണവും കൂടിയിരുന്നു. രണ്ടു പേരും ഉന്നത ബിരുദാന്തര ബിരുധ ധാരികള്. ഇന്നലെ സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞു: അവള് പിരിഞ്ഞു, വീട്ടിലേയ്ക് എത്തിയില്ല, ഹോസ്റ്റലലില് ആണു.
വലിയ ഒരു എം.എന്.സിയില് രണ്ട് പേര്ക്കും ജോലി. നല്ല സമ്പാദ്യം. നല്ല സ്വഭാവം. പിന്നെ എന്ത് ? രാത്രി മുഴുവനും പ്രിയതമന് ചാറ്റിലും, നെറ്റിലും. വേള്ച്ചകള് പോലും ഒരു വഴിപാടു പോലെയാക്കി അവന് പായുന്നു, കട്ടിലിനിടത്തുള്ള കമ്പ്യൂട്ടറിലെയ്ക്, ഭാര്യയുടെ പക്കല് നിന്നുള്ള ലഹരിയേക്കാള് അവനു നെറ്റ് ലഹരി നല്കുന്നു സുഹൃദ് വലയം.
പക്ഷെ പിരിഞ്ഞത് അതിനല്ലാ, അതിലും വലിയ വലയിലാണു അവള് വീണിരിയ്കുന്നത്, അവള്ക്കായിട്ടോരു സിസ്റ്റം വേണം, പകലനുഭവിയ്കുന്ന അവളുടെ സുഹൃത്തുക്കള്ക്ക് ഇവളുടെ രാത്രിയിലേ ഭര്ത്താവിന്റെ സിസ്റ്റം കൈയ്യടക്കല് നിരാശയുണ്ടാക്കുന്നു. പിന്നെ അവള്ക്ക് കിട്ടുന്നത് അവരുടെ ഓഫ് ലൈന് മെസ്സേജുകള് മാത്രം.
ഒരുപാട് അടുത്ത് പോയ ചാറ്റ് ബന്ധങ്ങള്ക്ക് പെട്ടന്നുണ്ടാകുന്ന വിവാഹവും വിവാഹജീവിത ചര്യകളും,വിണ്ണലുണ്ടാകുന്നു. ചാറ്റ് ബന്ധങ്ങളും, ഡൊണ്ട് വറി, ഐ ആം ഹിയര് ഫോര് യൂ,(നമ്മടെ ....ലോണോ/വണ്ടീടെ സിസിയോ, പണയം വച്ച പൊന്നെടുക്കാന് പെടുന്ന പാടോ ഒക്കെ ഒന്ന് പറഞ്ഞ് നോക്കായിരുന്നു.. ) ഐ മിസ്സിഡ് യൂ യെസ്റ്റര്ഡേ എന്ന ആപ്തവാക്യങ്ങളും ഒക്കെ ഊരാകുടുക്കുകളായി മാറുന്നു.
വിവാഹജീവിതം/ആഫീസ് ഉത്തരവാദിത്വം ഒക്കെ ഗൗരവമായി കണ്ട് ബ്ലോഗ്ഗും ചാറ്റും ഒക്കെ ജീവിതത്തിന്റെ ലക്ഷ്യമല്ലാ എന്നും, അത് ഒരു അസ്സസ്സറി മാത്രമെന്നു ഒരു തോന്നല് വിദ്യാ സമ്പന്നര്ക്കുണ്ടാകണം. കാരണം, നമ്മളിത് വഴി വഴിയാധാരമായാല്, ഒരു പക്ഷെ, കണ്ണിനുമുമ്പിലിലെങ്കില് മനസ്സിലുമില്ലാ എന്ന മട്ടാവും എല്ലാര്ക്കും. ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസത്തെ ഒരു "മിസ്" ഫീലിംഗ് ഒഴിച്ചാല് പിന്നെ എല്ലാം... ശ്മശാന ദു:ഖം പോലും പടിപ്പര വരേ എന്നല്ലേ...
:-)
അതുല്ല്യേച്ചീടെ പോസ്റ്റ്, ദേവേട്ടന്റെ കമന്റ്, അതുല്ല്യേച്ചീടെ മറുകമന്റ്-എല്ലാം ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചം മാത്രമല്ല, വാസ്തവവും.
പണ്ട് ആദിത്യന് ചോദിച്ചിരുന്നു-ബ്ലോഗിന് നമ്മള് വല്ലാത്ത പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നുണ്ടോ എന്നോ മറ്റോ. അന്ന് പ്രധാനപ്പെട്ട ബ്ലോഗുകളുടെ ലിസ്റ്റൊക്കെ കാണിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു. പക്ഷേ പ്രാധാന്യം കൊടുത്ത് കൊടുത്ത് കുടുംബജീവിതത്തെയും പ്രൊഫഷനെയും വരെ ബാധിച്ചാല് അനുഭവിക്കുന്നത് നമ്മുടെ കുടുംബം, നമ്മളും.
ചില ദിവസങ്ങളില് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് കാപ്പിയുണ്ടാക്കുമ്പോഴും കുളിക്കുമ്പോഴും ലാബിലിരിക്കുമ്പോഴുമൊക്കെ ആ പോസ്റ്റിനുള്ള മറുപടിയും ഈ കമന്റിനുള്ള മറുപടിയുമൊക്കെയാണ് ചിന്ത. കുറച്ച് ഓവറാകുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം, എനിക്കും.
അധികമായാല് അമൃ “തും” വിഷം എന്ന് ഹിന്ദി ചൊല്ല് ഓര്മ്മ വരുന്നു.
sorry - deleting my previous commend for profile rectification.
Well said Devan, well said atulya.
bLog drastically reduced my efficiency to do my job.
A rethinking really was needed and
you ignited that spark.
Thanks.
തന്നെ തന്നെ അതുല്യേച്ചീ, ദേവേട്ടാ
പണിക്കു മേല് പണി വന്നാല് ബ്ലോഗുമില്ല, ചാറ്റിംഗുമില്ല എന്ന അവസ്ഥയിലാവാന് വലിയ പാട് തന്നെ.
വക്കാരീ, താങ്കളുടെ ഹോണസ്റ്റായ കമന്റ് ദേവന്റെ വിശകലനത്തിനൊപ്പ്പ്പം തന്നെ നില്ക്കുന്നു, ഞാന് നെഞ്ചോട് ചേര്ക്കുന്നു.
ഹിഹിഹി ഇത് ബിരിയാണിക്കുട്ടീടെ കഥയാ?
നന്നായിട്ടുണ്ട് അതുല്യേച്ചി. :)
ഡല്ഹിയില് കിട്ടിയ വിവരം :
മുകുന്ദന് ഒരു ചിരവയുമായി അതുല്യ ചേച്ചിയെ തല്ലാനായിരിക്കും , പുറപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്...
ബ്ലൊഗ്മാണിക്യം, ബിരിയാണിടെ, അരമന രഹസ്യങ്ങള് ബ്ലൊഗാക്കാന് കാണിച്ച ധൈര്യം അപാരം തന്നെ,
പക്ഷെ അതുല്യേടത്തി, ഈ കണ്ട സപ്പ്പ്പോര്ട്ടൊന്നും അടികിട്ടി കഴിയുമ്പൊ കാണില്ലാ ട്ടാ...
പറഞ്ഞു കേട്ടത് ഈ പറഞ്ഞ മുകുന്ദേട്ടന്, നമ്മടേ, വിശാലേട്ടന്റെ ശാന്തി ജങ്ക്ഷനിലുള്ള രാജേട്ടന്റെ ഒരു ഫ്രെണ്ടായി വരും.. ആള് പണ്ടേ ജിം ആണെന്നാണ് പറയുന്നത്...
ഞാന് കേട്ടത് പറഞ്ഞു.. അതുകൊണ്ട്.. ചേച്ചി സൂക്ഷിച്ചോ..
പിന്നെ പൊന്നു ബാച്ചികളേ, ഈ ബിരിയാണി മുകുന്ദേട്ടനെ പ്രേമിക്കാന് കാരണം കട്ട ജിമ്മയതുകൊണ്ടാണെന്ന കാര്യം അറിയാമൊ.. അതു കൊണ്ട് ഇരുന്ന് കമന്റാതെ, പൊയി ജിമ്മ്...
അപ്പൊ ശരി ട്ടാ....
വക്കാരീ, അപ്പറഞ്ഞത് ഞാനങ്ങട് മറുന്നൂല്ലോ... ആ പാസ്പ്പ്പോര്ട്ട് അങ്ങട് കാണിയ്ക് വേഗം...
ഹൊ! എന്റെ അതുല്യേച്ചി മനുഷ്യനെ ഇങ്ങിനെ പേടിപ്പിക്കല്ലേ...ഞാന് വായിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പൊ വിചാരിക്കുവായിരുന്നു..എ,അതുല്യേച്ചി ഇവിടെ എപ്പൊ വന്നൂന്ന് ? :)
വക്കാരിജി പറഞ്ഞപോലെ തന്നെയാണ് എന്റേം കാര്യം, എന്തെങ്കിലും ഇപ്പൊ ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുമ്പൊ ചൂലടിക്കുമ്പോഴോ, അടുക്കിപ്പറുക്കി വെക്കുമ്പോഴൊ ,‘ആ കമന്റിന് എന്താണ് മറുപടി’ എന്നാണ് ആലോച്ചിക്കുന്നെ.
അല്ലെങ്കില് ഇന്ന് ബാച്ചിലേര്സ് പുതിയ പോസ്റ്റിട്ടൊ, ആരേലും പുതിയ മണ്ടത്തരം ഒപ്പിച്ചൊ, പുതിയ ഡ്യൂപ്പുകള് എന്നൊക്കെ...
ശ്ശെടാ ഞാനീ മനുഷ്യന്മാരെയൊന്നും കണ്ടിട്ടും കൂടിയില്ലാ..!! :-( ഇത് സത്യായിട്ട് നിറുത്തണം..ഞാന് നിറുത്താന് പോവാ.. ഇത് വായിച്ചിട്ട് പേടിയാവാണു. :(
എനിക്ക് തോന്നണെ ആദ്യം തന്നെ ഈ പിന്മൊഴി അങ്ങട്ട് നിറുത്തണം. അല്ലെങ്കില് നമ്മള് ഓരോരുത്തരുടെ ബ്ലോഗ് വഴി പോവണ്ടെ,
അപ്പൊ തന്നെ കുറേയൊക്കെ പോവാണ്ടാവും,
കുറച്ച് ബ്ലോഗില് മാത്രമാവും അപ്പൊ അത്രേം addiction ഉണ്ടാവില്ല്ലാന്ന് തോന്നണെ.
ചാറ്റിങ്ങിനേയും ബ്ലോഗിങ്ങിനേയും ഒരേ തട്ടിലിട്ട് തൂക്കണ്ട എന്നാണെനിക്കു തോന്നുന്നത്. ബ്ലോഗിങ്ങില് ക്രിയാത്മകതയുടെ വ്യാപ്തി കുറച്ച് കൂടുതലല്ലേ ദേവരാഗം മാഷേ..സ്വപ്നം കാണാനും അതു പങ്കു വെയ്ക്കാനും പാകത്തിലുള്ള ഒരു കാല്പനിക മനസ്സില് നിന്നു മാത്രമല്ലേ ഒരു നല്ല ബ്ലൊഗര് ഉരുവം കൊള്ളുന്നുള്ളൂ..?! കള്ളനാണയങ്ങള് ഇല്ലെന്നല്ല, പക്ഷേ ആയുസ്സ് കുറവായിരിക്കും എന്നു മാത്രം. News blogging, Information blogging തുടങ്ങി എല്ലാ വിഭാഗം എഴുത്തുകള്ക്കും ഇതു ബാധകമല്ലേ? കാരണം ആശയങ്ങളായാലും, സിദ്ധാന്തങ്ങളായാലും, സ്വപ്നങ്ങളായാലും പങ്കുവെയ്ക്കപ്പെടുക എന്ന വളരെ വിശാലമായ ഒരര്ത്ഥ തലം ബ്ലോഗ്ഗിങ്ങില് ഇല്ലേ? അപ്പോള് ഒരു യഥാര്ഥ “വിശാലമനസ്കനു“ മാത്രമേ ഒരു നല്ല ബ്ലോഗര് ആവാന് കഴിയുന്നുള്ളൂ (ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റിന് അല്ല)ഒരു നല്ല ബ്ലോഗര്ക്കു മാത്രമേ ഈ ലോകം തന്റേതു കൂടിയാണെന്ന ബോധം ഉണ്ടാവുന്നുള്ളൂ..അങ്ങിനെ ഒരു ബോധത്തില് നിന്നാണ് ഈ പറയുന്ന അഡിക്ഷന് ഉണ്ടാവുന്നത്. അപ്പോള് ഒരു പോസിറ്റിവ് ബ്ലോഗിങ്ങിനോടുള്ള അഡിക്ഷന്, തനിക്കു സ്വന്തം എന്നു തോന്നുന്നതിനോടുള്ള ഒരു വാത്സല്യം ആണെന്ന് വരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് കുഞ്ഞിനോടെന്ന പോലെ..അല്ലെങ്കില് ഭാര്യക്ക് ഭര്ത്താവിനോടും തിരിച്ചും എന്ന പോലെ. പിന്നെ അതുല്യയുടെ കഥയിലെ പ്രശ്നം..അതിനെ വേറൊരു വീക്ഷണകോണില് കാണാനാണെനിക്കിഷ്ടം. നടേ പറഞ്ഞ പോസിറ്റിവ് അഡിക്ഷന്, ഒന്നു കൂടെ വ്യക്തമായി പറഞ്ഞാല് Possesivenes ആണ് മുകുന്ദന് സുമിത്രയോടുള്ളതെങ്കിലോ? തന്റെ മാത്രം സ്വന്തം എന്ന സ്നേഹത്തില്നിന്നുയിര്ക്കുന്ന selfishnes! അപ്പോള് തന്റ്റെ ജീവനായ അമ്മ അയല്വക്കത്തെ കുഞ്ഞിനെ ഒക്കത്തെടുക്കുമ്പോള് ഈ കുഞ്ഞിനുണ്ടാവുന്ന ഒരു ചിണുങ്ങല് മാത്രമല്ലേ അത്!
ഈ രണ്ടു അഡിക്ഷനും ബാലന്സ് ചെയ്യുന്ന ഒരു കലയല്ലേ അതുല്യാ വിവാഹജീവിതം! അത് ബ്ലോഗിങ്ങിലായാലും, ഫ്രണ്ട്ഷിപിലായാലും ഇനി ജോലിയിലായാലും പങ്കാളി കാണിക്കുന്ന തന്നെകവിഞ്ഞുള്ള അടുപ്പം ഒരു സ്നേഹമുള്ള ഭര്ത്താവും/ഭാര്യയും സഹിക്കില്ല. അത്രേയുള്ളൂ
ഇതും.
ഈ സുഖവും നൊമ്പരവുമൊക്കെയുണ്ടോ പാവം അവിവാഹിതര് അറിയുന്നു...!!
കമന്റ് ഇത്രയും നീണ്ടതിന് സോറി..
ദേവന്, നല്ല കമന്റ്. ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു പോസ്റ്റ് ബൂലോഗക്ലബ്ബില് ഇടേണ്ടതാണ്...
---
എനിക്ക് തോന്നണെ ആദ്യം തന്നെ ഈ പിന്മൊഴി അങ്ങട്ട് നിറുത്തണം. അല്ലെങ്കില് നമ്മള് ഓരോരുത്തരുടെ ബ്ലോഗ് വഴി പോവണ്ടെ,
അപ്പൊ തന്നെ കുറേയൊക്കെ പോവാണ്ടാവും,
കുറച്ച് ബ്ലോഗില് മാത്രമാവും അപ്പൊ അത്രേം addiction ഉണ്ടാവില്ല്ലാന്ന് തോന്നണെ.
---
ഇതിനല്ലേ എലിയെക്കൊല്ലാന് ഇല്ലം ചുടുക എന്നൊക്കെപ്പറയുന്നത് ;)
പിന്മൊഴികള് അതിന്റെ ശരിയായ ധര്മ്മത്തില് ഉപയോഗിക്കുന്നവര് ധാരാളം. പെട്ടെന്നോര്മ്മവരുന്നത് കൂമന്, യാത്രാമൊഴി, നളന്, സിദ്ധാര്ത്ഥന് അങ്ങനെ ചിലപേരുകളാണ്. സെലക്റ്റീവ് വായനയ്ക്കും സെലക്റ്റീവ് ഇടപെടലിനും ബ്ലോഗില് അവസരമുണ്ടെന്നുതന്നെയാണെനിക്കു തോന്നുന്നത്. അഡിക്ഷന് മാധ്യമത്തിന്റെ പ്രശ്നമല്ലല്ലോ, അതിനുകീഴ്പ്പെടുന്നവരുടെ പ്രശ്നമല്ലേ?
ഒരാള് പുസ്തകം വായിക്കാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതുകൊണ്ട് അയാള് വായനക്ക് അഡിക്റ്റാണെന്നു നമ്മള് സാധാരണ പറയാറില്ലല്ലോ.
നമ്മുടെ ഹിന്ദു ലേഖികയെ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓര്ത്തുപോവുകയാണ്. അവര് അന്നു പറയാന് ശ്രമിച്ചതും ഇതൊക്കെത്തന്നെയല്ലയോ? :)
ഈ ലോകത്ത് അഡിക്റ്റാകാന് മനുഷ്യന് ധാരാളം കാര്യങ്ങളുണ്ട്. അതിന്റെയൊക്കെ പേരില് ഇല്ലങ്ങള് ചുടാന് നിന്നാല് പിന്നെ ബാക്കിയൊന്നും കാണില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.
അവനവന് തന്നെ തീരുമാനിക്കുന്നതായിരിക്കും ഉത്തമം-എന്ത് വേണം, എത്രത്തോളം വേണം എന്നൊക്കെ.
അഡിക്ഷന് കീഴ്പെടുന്നവരുടെ പ്രശ്നമാണ് അതുല്ല്യേച്ചിയും ഇവിടെ പറഞ്ഞതെന്ന് തോന്നുന്നു.
ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന ബ്ലോഗ്, പേടിപ്പെടുത്തുന്ന കമന്റുകള്.
മള്ട്ടിമില്യണ് ഡോളര് നഷ്ടത്തിലോടുന്ന ഒരു കമ്പനിയുടെ ചിലവിലാ എന്റെ ഈ ബൂലോഗത്തിലെ ഞാണിന്മേല് കളി....
ഹും.....ആലോചിക്കട്ടെ.
അരവിന്ദന് പറഞ്ഞതിലുമുണ്ട് ഒരുപാട് കാര്യം... ചരടെങ്ങാനും പൊട്ടിയാ
ഗുഡ് പോസ്റ്റും , ബെസ്റ്റ് കമന്റ്സും
മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിക്കാന് ഓരോന്നെഴുതി വച്ചേക്കുന്നൂ ഈ അതുലേച്ചി :)
സുമിത്രേ, ഇത്ര പാവമാണെങ്കില് നീ മുകുന്ദനെ കെട്ടരുത്, കെട്ടിയാല് നിന്റെ കാര്യം പോക്കാ..
ഇതിനൊരു സൊല്യൂഷനുണ്ടാക്കാന് നീ ഒന്നു വിചാരിച്ചാല് നടക്കാവുന്ന കാര്യമല്ലേ ഒള്ളു പെണ്ണേ?
ബ്ലോഗിന്റെയും ചാറ്റിന്റെയും പേരുപറഞ്ഞ് നിന്നെ മെക്കിട്ടുകേറാന് വരുമ്പൊ കള്ളുകുടിയുടെയോ അപ്പറത്തെ ശാന്തമ്മയുടെയോ ഒക്കെ പേരെടുത്തിട്ട് നീയുമൊരു കാച്ചങ്ങു കാച്ചിയേക്കണം, അത്രേയൊള്ളൂ. പിന്നെ ചട്ടീം കലോമാകുമ്പൊ തട്ടീം മുട്ടീമൊക്കെ കെടക്കും, കാര്യമാക്കണ്ടന്നേ! ഇനി അതിനും പറ്റുകേലെങ്കി ആ ബാച്ചെലറു ക്ലബ്ബേലോട്ടൊന്ന് നോക്കിക്കേ, നിനക്ക് പറ്റിയ ചെക്കമ്മാര് അവിടെ ഇഷ്ടമ്പോലെ കാണും കൊച്ചേ! നീ വെഷമിക്കാണ്ടിരി, ഒന്നുമില്ലേലും ഈ ഇക്കാസില്ലേ നിനക്ക്!
നല്ല പൊസ്റ്റ്, അതിലും നല്ല കമന്റുകള്....
എനിക്കു തൊന്നണെ ഈങ്ങനെ അമിത പ്രാഥ്യാന്യം നമ്മള് എല്ലാ കാര്യത്തിലും, പുതിയതായി ചെയ്യണ എല്ലാ കാര്യത്തിലും, കൊടുകാറുണ്ടു, പിന്നെ പതിയെ അങ്ങു മാറും.... മാറിയിലെങ്കില് മാറ്റണം..ബലമായിത്തന്നെ......
ആദ്യമായി ജോലിക്കു ചേരണ ഫ്രഷേര്സ്,കുറച്ചു കളി പടിച്ചു കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ഈങ്ങനെ ഒരു അവസ്തയില് ആണു...രാത്രി 2 മണി വരെയൊക്കെ ഈരുന്നു ഒരേ പണിയാണു...ഊണും ഉറക്കവും എല്ലാം ഓഫിസില് തന്നെ....നമ്മള് നേരത്തെ പൊകാന് പറഞ്ഞാലും പോകില്ല, അവരു വേറെ ലോകത്തു ആണു...അലിസ് ഈന് വണ്ടര് ലാന്റ് എന്നു പറയണ പോലെ.....പിന്നെ പതുക്കെ പതുക്കെ ശരിയാകും ..... ജീവിതവും ജോലിയും വേര്തിരിച്ചു കാണാന് പതിയെ അവര്ക്കു പറ്റും...അപ്പോള് എല്ലാം ശരിയാകും...ഞങ്ങള് ഒരു സ്റ്റുഡി നടത്തിയിരുന്നു ഈതിനെപ്പറ്റി...നല്ല രസമാണു റിസല്റ്റുകള്...ഈങ്ങനെ ഊണും ഉറക്കവും ഓഫിസില് തന്നെയുള്ളവരെക്കാള് ജീവിതവും ജോലിയും വേര്തിരിച്ചു കാണാന് പറ്റുന്നവരാണു കുടുതല് പ്രൊഡറ്റിവ് എന്നായിരുന്നു റിസല്റ്റ്. :)
നമ്മള് എല്ലാം ഉണ്ടോ എന്നു സംശയിക്കുന്ന അമിത പ്രാഥാന്യം ഈതു പൊലുള്ള ഒരു സ്റ്റാര്ടിങ്ങ് പ്രശ്നം അല്ലേ ? പതിയെ മാറില്ലേ ? മാറണം....മാറും ... മാറിയിലെങ്കില് മാറ്റണം...
അതുമല്ലങ്കില് അവസാനം ദേവരാഗം മാഷിന്റെ 2 മാര്ഗങ്ങള് തിരഞെടുക്കാം.......
നല്ല പോസ്റ്റ്.
പോസ്റ്റും അതുല്യെചിയുടെയും ദേവേട്ടന്റെയും കമെന്റുകളും എല്ലാം വായിച്ചിരുന്നു.
സ്വയം ഒരു തിരിച്ചറിയല് , തക്ക സമയത്തു ഉണ്ടായാല് എല്ലാം ശുഭം.
'ഈയുള്ളവന് പുതിയ പോസ്റ്റ് നാട്ടിയിട്ടുണ്ടേ, മാലോകരേ...!
കടന്നു വരോ... അനുഗ്രഹിക്കോ...!'
നമോവാകം.
മൈനാഗന്
പരിതാപകരമായ ഒരു വാര്ത്ത് പങ്കു വയ്കുവാന് ആഗ്രഹിയ്കുന്നു. ഞാന് നിര്ബ്ബന്ധിച്ച്,തമിഴില് ബ്ലോഗിംഗ് തുടങ്ങിയ എന്റെ അബുദാബിയിലെ കസിന് അനിയനു,, ബ്ലോഗിങ്ങിന്റെ അനന്തര ഫലമായി ജോലി നഷ്ടപെട്ട വിവരം അറിയിയ്കുന്നു. കോര്പരേറ്റ് ഓഫീസില് നടന്ന നെറ്റ് ഓഡിറ്റിങ്ങില്, അനിയന് കയറിയ സൈറ്റുകളും, അവയില് ചിലവഴിച്ച സമയ കണക്കുകളും ഒക്കെ നിരത്തി വച്ചാണു ഡിസ്മിസല് ഓര്ഡര്. സ്വന്തം ബ്ലോഗില് ഫോട്ടാ ഉള്ളതിനാല്, അത് തന്റെ ബ്ലോഗല്ലാ എന്ന വരുത്തിതീര്ക്കുവനുള്ള ശ്രമവും പാളി. സ്വന്തം ബ്ലോഗില് പോസ്റ്റിട്ട സമയവും അതിലെ തന്നെ പിന്നീട് ചിലവാക്കിയ സമയ്വും ഒക്കെ ഓഡിറ്റിങ്ങില് വന്നിട്ടുണ്ട്. അത്രേം മാന് ഹവെഴ്സ് പാഴാക്കി എന്നതാണു മേയിന് പഴി.. മയില് ചെക്കിങ്ങിനെയും, പേപ്പര് വായനയേയും ഓഡിറ്റിങ്ങില് നിന്ന് ഓഴിവാക്കിയട്ടുണ്ട്. വലിയ കാര്ക്കശ്യമുള്ള ഓഫീസുകളില് ഇരുന്ന് പ്രോഫൈലില് ഫൊട്ടോ അടക്കം ബ്ലോഗ്ഗുന്നവര് ഇത് ഒരു അറിയിപ്പായി കാണുവാന് ആഗ്രഹിയ്കുന്നു. സ്വയം വിന വേണ്ടല്ലോ. അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും പാക പിഴ വരുവാനുള്ള സെറ്റപ്പില് ആണു കസേര എങ്കില്, ദയവായി ജീവിതമാണു പ്രശ്നം, ബ്ലോഗ്ഗിലെ തര്ക്കുത്തരങ്ങളില് ജയിയ്കുക അല്ലാ എന്നും പറയാന് തോന്നുന്നു.
നെറ്റ് ഓഡിറ്റിംഗ് എന്ന ഒരു വസ്തുതയുണ്ടോ? അല്ലാ, ഇറ്റ് ഹിസ്റ്റരീയില് പോയി നോക്കി, മന:പൂര്വ്വം കെണിയാക്കി പിടിച്ചതാണോ? സെന്റ്രര് സെര്വറും, അതിനെ അഡ്മിനിസ്റ്റ്രേഷനേം ഒക്കെ കുറിച്ചു arivuള്ളവര് ആശയം വിശദീകരിച്ചാല് നന്നായിരുന്നു.
പരിതാപകരമായ ഒരു വാര്ത്ത് പങ്കു വയ്കുവാന് ആഗ്രഹിയ്കുന്നു. ഞാന് നിര്ബ്ബന്ധിച്ച്,തമിഴില് ബ്ലോഗിംഗ് തുടങ്ങിയ എന്റെ അബുദാബിയിലെ കസിന് അനിയനു,, ബ്ലോഗിങ്ങിന്റെ അനന്തര ഫലമായി ജോലി നഷ്ടപെട്ട വിവരം അറിയിയ്കുന്നു. കോര്പരേറ്റ് ഓഫീസില് നടന്ന നെറ്റ് ഓഡിറ്റിങ്ങില്, അനിയന് കയറിയ സൈറ്റുകളും, അവയില് ചിലവഴിച്ച സമയ കണക്കുകളും ഒക്കെ നിരത്തി വച്ചാണു ഡിസ്മിസല് ഓര്ഡര്. സ്വന്തം ബ്ലോഗില് ഫോട്ടാ ഉള്ളതിനാല്, അത് തന്റെ ബ്ലോഗല്ലാ എന്ന വരുത്തിതീര്ക്കുവനുള്ള ശ്രമവും പാളി. സ്വന്തം ബ്ലോഗില് പോസ്റ്റിട്ട സമയവും അതിലെ തന്നെ പിന്നീട് ചിലവാക്കിയ സമയ്വും ഒക്കെ ഓഡിറ്റിങ്ങില് വന്നിട്ടുണ്ട്. അത്രേം മാന് ഹവെഴ്സ് പാഴാക്കി എന്നതാണു മേയിന് പഴി.. മയില് ചെക്കിങ്ങിനെയും, പേപ്പര് വായനയേയും ഓഡിറ്റിങ്ങില് നിന്ന് ഓഴിവാക്കിയട്ടുണ്ട്. വലിയ കാര്ക്കശ്യമുള്ള ഓഫീസുകളില് ഇരുന്ന് പ്രോഫൈലില് ഫൊട്ടോ അടക്കം ബ്ലോഗ്ഗുന്നവര് ഇത് ഒരു അറിയിപ്പായി കാണുവാന് ആഗ്രഹിയ്കുന്നു. സ്വയം വിന വേണ്ടല്ലോ. അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും പാക പിഴ വരുവാനുള്ള സെറ്റപ്പില് ആണു കസേര എങ്കില്, ദയവായി ജീവിതമാണു പ്രശ്നം, ബ്ലോഗ്ഗിലെ തര്ക്കുത്തരങ്ങളില് ജയിയ്കുക അല്ലാ എന്നും പറയാന് തോന്നുന്നു.
നെറ്റ് ഓഡിറ്റിംഗ് എന്ന ഒരു വസ്തുതയുണ്ടോ? അല്ലാ, ഇറ്റ് ഹിസ്റ്റരീയില് പോയി നോക്കി, മന:പൂര്വ്വം കെണിയാക്കി പിടിച്ചതാണോ? സെന്റ്രര് സെര്വറും, അതിനെ അഡ്മിനിസ്റ്റ്രേഷനേം ഒക്കെ കുറിച്ചു arivuള്ളവര് ആശയം വിശദീകരിച്ചാല് നന്നായിരുന്നു.
ഇത് പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു വസ്തുത തന്നെ അതുല്യച്ചേച്ചീ. ബ്ലോഗിങ്ങ് ഒരു അഡിക്ഷനായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിന്റെ ആദ്യ ഇര, അല്ലെങ്കില് നമ്മള് അറിയുന്ന ആദ്യ ഇര.
നെറ്റ്വര്ക്ക് അഡ്മിനിസ്റ്റ്രേഷന് ഉള്ള ഏത് കമ്പനിയിലും ഓരോ ജോലിക്കാരന്റേയും കമ്പ്യൂട്ടറില് നിന്നയക്കുന്ന ഓരോ ബൈറ്റും അങ്ങോട്ട് വരുന്ന ഓരോ ബൈറ്റും രേഖപ്പെടുത്തി വയ്ക്കുന്നുണ്ട്. പ്രൊഫൈലില് ഫോട്ടോ ഇല്ലെങ്കില്പ്പോലും ആവശ്യമുള്ള മുഴുവന് തെളിവുകളും അവരുടെ പക്കലുണ്ടാകും. ബ്ലോഗിങ്ങ് നിരോധിക്കാന് മിക്ക കമ്പനികളും ചിന്തിച്ചുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്ന് ഞാനും കേട്ടിരുന്നു. എന്റെ കമ്പനിയിലും ബ്ലോഗ് സൈറ്റുകള്ക്ക് നിരോധനമുണ്ട്. ഈ വാര്ത്ത അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു എന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.
ഇതെല്ലാവര്ക്കും ഈ പാഠമാകട്ടെ. സൂക്ഷിച്ചാല് ദുഃഖിക്കണ്ട.
പെരുന്നാള് കഴിഞ്ഞു തുറക്കുമ്പോള് ഞാന് ബ്ലോഗ്ഗിംഗ് വീട്ടില് നിന്നും മാത്രമാക്കിയാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചതേയുള്ളു. ഓരോ സൈറ്റിലും ഓരോ പോസ്റ്റിലും ഞാന് ചിലവിടുന്ന സമയം സേര്വറില് ഉണ്ട്.
ആരെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കിയാല്.. ചിലപ്പോ ജോലിയൊന്നും പോയില്ലെന്നു വരും പക്ഷേ മാനം പോയില്ലേ? ഒരുത്തന് രാവിലേ കളസ്സോം കാല്സറായീം കണ്ഠ കൌപീനവും തൂക്കി ഇവിടെ വന്നിരുന്ന് സര്ക്കാരു ശമ്പളം പറ്റി ബ്ലോഗ്ഗെഴുത്താണെന്ന് പാട്ടായാല് പിന്നെ ജോലി പോയില്ലെങ്കിലും നമ്മള് തനിയേ രാജിവച്ചു പോകും..
ബ്ലോഗ്ഗഡിക്ഷന് പാരയാകും. 1 എം ബി കണക്ഷന് വീട്ടിലെടുത്തിട്ടിട്ടും ആപ്പീസില് ഇരുന്നു ബ്ലോഗ്ഗു വായിക്കുന്ന എനിക്ക് അഡിക്ഷനാണോ അടിയുടെ കുറവാണോ എന്താണോ
ബ്ലോഗിങ്ങ് ചെയ്തതിനല്ല, ചാറ്റ് ചെയ്തതിന്ന് 98-ഇല് എന്റെ ഒരു പണി പോയിട്ടുണ്ട്.
ഓഫീസില് നിന്നും ബ്ലോഗിങ്ങ് കമ്പ്ലീറ്റായി നിറുത്തിയ ഞാന് ഒരാഴ്ചയായി വീണ്ടും ഓഫീസില് നിന്നും ബ്ലോഗാന് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ഇനിയും ഞാന് ഇതാവര്ത്തിക്കുകയാണെങ്കില്, അടുത്ത രക്തസാക്ഷി ഞാന് തന്നെയായിരിക്കും എന്നതിനാല്, വരുന്നോടത്ത് വച്ചു കാണാം എന്ന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചു എന്നു കരുതാന് വരട്ടെ...ഒന്നാലോചിക്കട്ടെ, കുറച്ചു സമയം തരൂ.
എന്തായാലും അതുല്യേച്ചിയുടെ ചങ്കൂറ്റത്തിന്നു കൊടുകൈ. അതുല്യേച്ചിയായിട്ടാണ്് ആ പയ്യനെ നിര്ബന്ധിച്ച് ബ്ലോഗ് ചെയ്യാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത് എന്നു തുറന്നു പറഞ്ഞത് - അതാണ് സ്പിരിറ്റ്.
ശര്മാജീടെ വക "ബ്ലാസ്റ്റല്" കാതില് അരക്കൊഴിച്ചിട്ട് പോലും എത്തുന്നു. He says, the full Onus is on you and you are aware of the consequences, when an employee losing job on the the grounds, when he undertkes something against the company's policies, blogging is as equal to chatting, he suffers, wife suffers, parents suffers for this silly thing..... it continues... വീട്ടിലെ മേയിഡ് ജോലി ചെയ്യാതെ ടി.വി കണ്ടാലെന്തുണ്ടാവും എന്നാണു ചോദ്യം? ദുബായിലെ ജോലിയേ കുറിച്ചു അറിയാലോ, സ്പോണ്സര് മറ്റ് പല ആളുകളും ആവുമ്പോ, ജോലിയ്ക് പാര വന്നാല്, രാജ്യമാണു വിടേണ്ടി വരിക. പിന്നെ തിരികെ വരാനുള്ള ബാനും. നെറ്റ് വര്ക്ക് അല്ലെങ്കിലും, ആരെങ്കിലും ദേവന് പറഞ്ഞ പോലെ ഒന്ന് കൊളുത്തിയാ, ഓവര് ടൈം ഇരുന്ന് ശരിയ്കും കമ്പനിയ്ക് പണിയെടുത്തതു പോലും ഓവര് രൈറ്റ് ആയി പോവും. സൂക്ഷിയ്കാം നമുക്ക്. വലിയ പൊസിഷനില് ഇരിയ്കുന്നവര് ഈ ചെറിയ ഒരു പ്രശ്നത്തില് ചെന്ന് സ്വയമേ ചാടിയാല് അടിയുടെ കുറവാന്ന് തന്നെ പറയണം.
ഇതൊന്നും ആരും അറിയൂല എന്നു വിചാരിച്ചു ബ്ലോഗു ചെയ്യുന്നതു മണ്ടത്തരമാണു...
ഓഫീസിലിരുന്നു ബ്ലോഗുന്നതു മാത്രമല്ല പോയ സൈറ്റ് ഒക്കെ ലിസ്റ്റ് ആക്കി, സമയം , ഡൌണ് ലോഡ് ചെയ്ത KB/MB/GB , മോസ്റ്റ്വിസിറ്റ്ഡ് സൈറ്റ് എന്നതൊക്കെ ഗ്രാഫ് സഹിതം ഡെയിലി/വീക്കിലി/മന്തിലി റിപ്പോറ്ട്ടില് വരും ...
ഓഫീസിലിരുന്നു ജോലി ചെയ്യാതെ ബ്ലോഗ് ചെയ്യുന്നവര് തീര്ച്ചയായും വായിച്ചിരിക്കെണ്ട കഥ ഇതാ
കുറുജീയുടെ "ഒരു അമേരിക്കന് സ്വപ്നം "
http://rageshkurman.blogspot.com/2006/06/blog-post_29.html
അവിടെ ചാറ്റിനെ -ബ്ലോഗ് ആക്കിയാല് മതി..
അധികം ആയാല് അമ്യുതും വിഷം
അധികം ആയാല് ബ്ലോഗും വിഷ(മ)ം
ഓഹ് എനിക്കു കുറച്ചു ജോലി ഉണ്ടു...ഞാന് പോയി..
നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂട്ടി.
ആദ്യത്തെ രക്തസാക്ഷീന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല് രക്തമൊലിച്ചു നില്ക്കുന്ന ഗന്ധര്വന്റെ ശിരസ്സിലേക്ക് നോക്കു. ഇന്ന് കാലത്ത് മുസാഫിറിനോട് ഞാനത് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അപ്പോള് ഈ പറഞ്ഞ ആള്ക്കവകാശപ്പെട്ടതല്ല ആ റെക്കോര്ഡ്. കടുത്ത ഇന്റര്നെറ്റ് ബ്രൗസിങ്ങിന്റെ ഉറവിടം തേടിയ അന്വേഷണം വന്നെത്തിച്ചേര്ന്നത് കോര്പറേറ്റ് ബോഡിയുടെ ഇങ്ങേത്തലക്കലെ ഗന്ധര്വ ശിരസ്സില്. ഉടനുള്ള മുട്ടന് വടികൊണ്ടുള്ള അടി എച്ച് ആറില് നിന്ന്. താല്ക്കാലികമായി അന്വേഷണം കഴിയുന്നതുവരെ വെളിയില് നില്ക്കു ചേട്ടാ. പിന്നെ ഈ ആള്ക്കാരെഴുതിയ എല്ലാ വിഹ്വലതകളും. മാനം പോയി കഷ്ടപ്പെട്ടുണ്ടാക്കിയ പേരും പോയി. എംകിലും പല കാര്യങ്ങളുടേയും ഉടക്കുകള് കയ്യിലുള്ളതിനാല് ഉച്ച വരേയെ നീണ്ടുള്ളു. ഉച്ചക്ക് വീണ്ടും തിരിച്ചെടുത്തു. പക്ഷെ പണിപോയ സന്തോഷത്തില് വീട്ടിലെത്തിയതിനാല് ഒരു ഓഫായി കിട്ടി ഇന്നലെ. എന്റെ മൗനവും അതിനാല് വാചാലമാണെന്ന് കരുതു.
ഏട്ടനാണു ഗന്ധര്വ കമന്റിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത്.
"
ആരെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കിയാല്.. ചിലപ്പോ ജോലിയൊന്നും പോയില്ലെന്നു വരും പക്ഷേ മാനം പോയില്ലേ? ഒരുത്തന് രാവിലേ കളസ്സോം കാല്സറായീം കണ്ഠ കൌപീനവും തൂക്കി ഇവിടെ വന്നിരുന്ന് സര്ക്കാരു ശമ്പളം പറ്റി ബ്ലോഗ്ഗെഴുത്താണെന്ന് പാട്ടായാല് പിന്നെ ജോലി പോയില്ലെങ്കിലും നമ്മള് തനിയേ രാജിവച്ചു പോകും..
ബ്ലോഗ്ഗഡിക്ഷന് പാരയാകും. 1 എം ബി കണക്ഷന് വീട്ടിലെടുത്തിട്ടിട്ടും ആപ്പീസില് ഇരുന്നു ബ്ലോഗ്ഗു വായിക്കുന്ന എനിക്ക് അഡിക്ഷനാണോ അടിയുടെ കുറവാണോ എന്താണോ ""
""
ദേവന്റെ ഈ വാക്കുകള് അറം പറ്റിയതായീ എന്ന് പറയാന് തോന്നുന്നു.
ഗന്ധര്വനുമായി ഒരുപാട് ധാരണാ പിശക് എനിക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അത് ബ്ലോഗിലെ രണ്ട് വ്യക്തികള് തമ്മില്. ഇപ്പൊ ഇത് വായിച്ചിട്ട് എന്റെ കണ് കോണുകളില് നനവു പടര്ന്നു. ഗന്ധര്വനേ വീണ്ടും വീണ്ടും ബ്ലോഗിലെയ്ക് വലിച്ചെഴച്ചതില് ഒരുപാട് പേര്ക്ക് പങ്കുണ്ട്. എന്നല് അവനവനു ബുദ്ധിയില്ലേ, ലിമിറ്റിന്റെ അറ്റം അറിയില്ലേ എന്ന് ഒന്നും ആരും ചോദിയ്കരുതേ. വീട്ടിലേയ്ക് അയച്ച ഒരു കത്തിനു മറുപടിയ്കായി പോസ്റ്റ്-മാനേ കാത്തിരിയ്കുന്ന മനസ്സ്.. അത്രേയുള്ളു.
ദേവന് പറഞ്ഞ പോലെ ഒരുപാട് ഉത്തരവാദിത്വമുള്ള നമ്മള് ഒാഫീസിലേ ബ്ലോഗിങ്ങ് വേണ്ടതോ വേണ്ടാത്തതോ എന്ന് തിരിച്ചറിയണം എന്ന് തന്നെ എനിക്ക് തോന്നുന്നു.
അരവിന്ദന്റേയും, വിശാലന്റേയും, സാക്ഷീടെയും ഒക്കെ പിന്-വലിയലിനു പുറകില് ഈ പൊല്ലാപ്പുകളൊന്നുമല്ലെന്ന് വിശ്വസിയ്കാന് മനസ്സു പറയുന്നു. അങ്ങനേ അല്ലാതിരിയ്കട്ടെ.
കുഴപ്പം പിടിച്ച കസേരകളും, ഓഫീസുകളും എങ്കില് സുഹൃത്തുക്കള് തുടരുക. അല്ലാത്തവര്, എന്റെ ഓഫീസില് ബ്ലൊഗില്ലാ, നെറ്റില്ലാ എന്ന് പറഞ്ഞാല് കൂട്ടായ്മയില് നിന്ന് പിന്തിരിയേണ്ടി വരില്ലേ, പിന്നെ ഈ ഊഷ്മളതയുണ്ടാവുമോ എന്ന് ഒന്നും വിചാരിച്ച് മനസ്സ് പുണ്ണാതാക്കാതിരിയ്കുക. ബ്ലോഗ്ഗ് വഴി പരിചയപ്പെട്ടവരുടെ ഒരു ഇമിയിലോ/ഫോണോ ഒക്കെ തന്നെ മതി ഊഷ്മളതയ്ക് ആഴം കൂട്ടാന്. തീരുമാനങ്ങള് വ്യക്തിപരമാണു എന്നാലും.
കാര്യങ്ങള് മാനക്കേട് കണക്കാക്കാതെ തുറന്ന് പറയാന് ധൈര്യം കാട്ടിയ ഗന്ധര്വന് അവര്കള്ക്ക് അഭിനന്ദനത്തിന്റെ പൂച്ചെണ്ടുകള്.
ദേവനു ഇതില് കൂടുതല് എന്തെങ്കിലും പറയാന് കഴിയുമെന്ന് ഞാന് കരുതുന്നു.
എന്റെ പടച്ചോനേ, ദേ കിടക്കുന്നു. വളരെ കുറച്ചു നാളുകളേ ആയിട്ടുള്ളൂവെങ്കിലും ബ്ലോഗിംഗ് അഡിക്ഷനായോന്ന് ഒരു ശങ്കയില് ഇന്നു രാവിലെ ഒരു തീരുമാനവുമായിട്ടാണ് ഓഫീസിലെത്തിയത്; ഇന്ന് പിന്മൊഴികള് തുറക്കുന്ന പ്രശ്നമേയില്ല. ബാച്ചി -എക്സ്ബാചി ക്ലബിലേക്ക് പോകാനേ പാടില്ലന്നൊക്കെ. സത്യം പറഞ്ഞാല് ഇന്നല്പം തിരക്കുമുണ്ടായിരുന്നു, എങ്കിലും കുറേ പണി നടന്നു. ഈ പോസ്റ്റും കമന്റുകളും എന്തുകൊണ്ടും അര്ത്ഥവത്താണ്. സ്വയം ഒരു നിയന്ത്രണം അനിവാര്യമെന്ന് തോന്നുന്നു,എല്ലാവര്ക്കും; ഓഫീസ് ജോലി സമയത്തിലെങ്കിലും.
-സമയമില്ല, പിന്മൊഴിനിലവറ ഒന്ന് അരിച്ചു പെറുക്കട്ടെ.
സഹാനുഭൂതിക്ക് നന്ദി.
ഗന്ധര്വ്വരേ,
സങ്കടമായിപ്പോയി. ഞാനൊക്കെ ചെയ്യുന്നയത്രയും സമയം താങ്കള് ഓഫീസില് നിന്നും ബ്ലോഗ്ഗുന്നുണ്ടാവില്ല, തീര്ച്ച.
ബൂലോഗരേ,
വീട്ടില് നിന്നും കയറി ഇന്റര്നെറ്റില് ഇരിക്കുന്നത് ഭാര്യയോടൊപ്പം സംസാരിച്ചിരിക്കേണ്ട സമയം വെട്ടിക്കുറക്കല് ആണല്ലോ എന്നൊരു കുറ്റബോധം വന്നപ്പോ ഞാന് ഓഫീസില് നിന്നും കയറാന് തുടങ്ങി.. പിന്നെയത് ഒരുമാതിരി ദുര്വിനിയോഗം ആയിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
നവംബര് ഒന്നിനു എന്റെ പുതിയ മൂത്താശാരി വന്നു ചാര്ജ്ജെടുക്കും. പഴയ ആളിന്റെ മുന്നില് എന്നെക്കുറിച്ചൊരു പരാതി വന്നാല് "എന്തു ചെയ്താലും അവന് പണിയും കൂടെ എടുക്കുന്നുണ്ടല്ലോ" എന്നൊരു ചിന്ത മനസ്സില് വരാതിരിക്കില്ല. പുതിയ കുന്തത്തിനു എന്നെയറിയില്ല, ഒരു അലസനായോ കൊള്ളരുതാത്തവനായോ കാണാന് അത്രമതി. എന്നതിനാല് ഞാന് അപ്പീസു ബ്ലോഗ്ഗിംഗ് നിറുത്തുന്നു. വീട്ടിലിരുന്ന് എഴുതാം ഇനി. ഇപ്പോ വീട്ടില് സമയം ബാക്കിയുണ്ട്.
ചാറ്റിങ്ങ് പോലെ തന്നെ ബ്ലോഗിങ്ങും ഒരു അഡിക്ഷനാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും ഏതെങ്കിലും കമ്മ്യൂണിറ്റിയില് (ബൂലോകത്തില് ) ഉള്പ്പെട്ടുകൊണ്ടുള്ള ബ്ലോഗിങ്ങ്! കമന്റുകളും ബന്ധങ്ങളും പിന്മൊഴികളും നമ്മളെ ഇവിടെ പിടിച്ചു നിര്ത്തുന്നു.
കമ്പ്യൂട്ടര് ഉപയോഗിക്കുന്ന ആര്ക്കും ഒരു തെളുവുമില്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്യാന് സാധിക്കില്ല. ഓഫീസ്സില് ഇന്റ്ര്നെറ്റ് ഉപയോഗിക്കുന്നത് വളരെ സൂക്ഷിച്ച് ചെയേണ്ട കാര്യമാണ്. അതുല്യ പറഞ്ഞതു പോലെ പത്രം, മെയില് സൈറ്റുകള് സാധാരണ ആരും പ്രശ്നമാക്കാറില്ല.പക്ഷേ ബ്ലോഗുകളും അശ്ലീല സൈറ്റുകളും, ചാറ്റ് സൈറ്റുകളും സന്ദര്ശ്ശിക്കുന്നവര് വളരെ അധികം സൂക്ഷിക്കണം.
ഒട്ടു മിക്ക എല്ലാ ഓഫീസുകളും പ്രതി വാര/മാസം ഇന്റെര്നെറ്റ് ഉപയോഗത്തിന്റ്റെ കണക്കെടുക്കും.അവര് അതു പല ആവശ്യങ്ങള്ക്കായിട്ടായിരിക്കും ഉപയോഗിക്കുന്നത്.നമ്മള് സന്ദര്ശിച്ച സൈറ്റുകളും വിശദാംശങ്ങളും, എന്തിനു നമ്മുടെ യൂസ്സര് ഐഡി യും പാസ്സ് വേര്ഡുകളും ഒരു നെറ്റ്വര്ക്ക് അഡ്മിന് വിചാരിച്ചാല് പൊക്കിയെടുക്കാം.പ്രൊഫിലില് ഫോട്ടോ ഇല്ലെങ്കിലും ഏതു കമ്പ്യൂട്ടറില് നിന്നാണ് ഈ സൈറ്റ് ഒക്കെ ഉപയോഗിക്കുന്നത്, ഏതു കമ്പ്യൂട്ടറില് നിന്ന് പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നു എന്ന് തെളിവ് സഹിതം കണ്ടു പിടിക്കാം.അതു പോലെ ഡിലീറ്റ് ചെയ്ത ഫയലുകളും ഈമെയിലുകളും കണ്ടു പിടിച്ചെടുക്കാം.
ഓഫീസ്സിലെ ലാപ്പ് ടോപ്പാണ് വീട്ടിലും ഉപയോഗിക്കുന്നതു എങ്കില് കഴിവതും അശ്ലീല സൈറ്റുകള്, ഫ്രീ ഡൌണ്ലോഡ് സൈറ്റുകള് എന്നിവ കര്ശനമായും ഒഴിവാക്കണം. ഹിസ്ടറി ഒക്കെ ഡീലീറ്റ് ചെയ്തു ഞാന് സേഫായി എന്ന് വിചാരിച്ച് സമാധാനത്തോടെ ഇരിക്കുമ്പോള് നാളെയും പ്രതീക്ഷിച്ച് ആ ലാപ്പ് ടോപ്പില് ഒരു ട്രോജന്/വേം പതുങ്ങി ഇരിക്കുന്നതു നമ്മള് അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകില്ല. അവന് ഓഫിസിലെ നെറ്റ്വര്ക്കില് കേറിയാല്, അതിന്റെ ഉത്ഭവകേന്ദ്രം അന്വേഷിച്ച് എത്തുന്ന ആള്ക്കാരുടെ അടുത്തു സമാധാനം പറയേണ്ടി വന്നേക്കാം.
രണ്ട് ബി.പി കള്
ബ്ലോഗ്ഗ് പോസ്റ്റും ബ്ല്ഡ് പ്രെഷറും.
വിവീടെ പോസ്റ്റോ ബൂലോകഗ്ലബിലേ പോസ്റ്റോ ഒക്കെനും തപ്പി കണ്ണു ഫൂസായ മട്ടാണു.
മലയാളം ബ്ലോഗുകളോ, ചാറ്റുകളോ ഒന്നുമല്ലാ പ്രശ്നക്കാരു. അവനവന് തന്നെയാണു.തനിക്ക് എന്ത് വേണം എന്ത് വേണ്ടാ എന്ന അവനവനു അറിവുണ്ടായാല് തീരാവുന്ന പ്രശ്നമേയുള്ളു ഇത്.
അപ്പീസില് നിന്ന്, സ്വന്തം സമയത്ത് (ലഞ്ച് റ്റെമില്) സൈറ്റുകളില് കയറുന്നതിനോ/മെയില് ചെക്ക് ചെയ്യുന്നതിനോ ഒന്നും ഒരു അപ്പീസിലും വലിയ വിലക്കുണ്ടാവുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. പക്ഷെ ആ ലക്ഷ്മണരേഖയും വിട്ട്, ലോഗിന് ചെയ്യുന്നത് തന്നെ ബ്ലോഗിനോ ചാറ്റിനോ എന്നൊക്കെ വരുമ്പോള്, ആദ്യമേ ഒന്നും മോണിറ്റേഡ് ആവില്ല എങ്കിലും സ്ഥിരമായി ചുറ്റിക്കറങ്ങല് മേലധികാരികളുടേ നെറ്റി ചുളിപ്പിച്ചേയ്കും. നമുക്ക് തന്നെ ഒരു സെക്രട്ടറിയേ കിട്ടിയിട്ട് അവള് സാറെ ഞാനീ പോസ്റ്റ് ഒന്ന് ഇട്ടിട്ട് ഫയ്ല് ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞാല് നമുക്ക് സ്വീകരിയ്കാന് ആവില്ലല്ലോ അത് പോലെ തന്നെ ഇതു. സ്വന്തമായിട്ടുള്ള ഒരു ട്രെയിടിംഗ് സ്ഥാപനത്തില് ദുബായ് ഓപറെഷന്സിനു വേണ്ടി ചെക്ക് ഒപ്പിടുന്നത് വരെ ഞാനാണെങ്കിലും, അപ്പീസില് കയറി ഇരിയ്കാന് ഇത് വരെ തറവാട്ടിലെ കാരണവര് അനുവദിച്ചിട്ടില്ല. കാരണം എന്റെ ബ്ലോഗ്ഗ്ഗ്ഗിംഗ് തന്നെ. നീ ബ്രൗസ് ചെയ്താല്, മറ്റുള്ളവരെ കണിശിയ്കാനാവില്ല. ശരി തന്നെ. ഒരു ബ്ലോഗ്ഗറുടേ സി.വി അയച്ചപ്പോഴും ഇത് തന്നെ, ഡയര്ക്ടേഴ്സ് പറഞ്ഞു, ബ്ലോഗ്ഗ് വഴിയുല്ല പരിചയം എങ്കില്, വീ ഹാവ് റ്റു റീ കണ്സിഡര് എന്ന്.
കലേഷിന്റെയും റീമയുടേയും വിവാഹ പടമടക്കം മാഗസീനില് വന്നപ്പോ, ചിലരൊക്കെ മലയാളം ബ്ലോഗ്ഗിന്റെ വളര്ച്ചയേ കുറിച്ച് കൊട്ടി ഘോഷിച്ചു. സന്തോഷം അത്ര കണ്ട് പങ്കു വയ്കാന് മനസ്സ് വിസ്സമ്മതിച്ചു. ഈ മാഗസീന് ഭാഷ അറിയാത്ത മൊയ്ലാളി വായിച്ചാ പോട്ട് പുല്ല്ല്. പക്ഷെ ആര്ക്കെങ്കിലും ഒരു തെണ്ടിയ്ക് ഇതെടുത്ത് റ്റ്രാന്സലേറ്റ് ചെയ്ത് അവന്റെ അപ്പീസിലെയ്ക് എത്തിച്ച്, ഈ സ്റ്റാഫ് ഇത്ര സമയം വച്ച്, ഇത്ര സൈറ്റുകളില് കയറിയിറങ്ങി, സ്വന്തമായിട്ട് ബ്ലോഗ്ഗും മറ്റും ഉണ്ടെന്ന് സ്ഥിരീകരിച്ചാല് ഉണ്ടാവുന്ന ആപത്ത്, നമ്മള് ഗന്ധര്വന്റെയും മറ്റ് ആളുകളുടേയും കാര്യത്തില് കണ്ടതാണു. ജോലി പോവുക സ്വഭാവികം, പക്ഷെ വീട്ടിലേയ്ക് തിരിച്ച് പോയി, ബ്ലോഗ്ഗ് ചെയ്ത് ജോലി പോയീന്ന് പറയേണ്ടി വരുന്ന അവസ്ഥ ഒന്നാലോചിയ്കുക. ഇത് തന്നെയാണു ഞാന് ഒരിയ്കല് വിശാലനോടും പറഞ്ഞത്. ഒക്കെ നല്ലത് തന്നെ, അപ്പീസില് നിന്നുള്ള ബ്ലോഗ്ഗിംഗ് കഴിവതും നിര്ത്തുക. പത്ത് ആളുകള് കൂടെയുള്ളപ്പോള് ആയിരം ആളുകളാണു മിത്രത്തിന്റെ വേഷത്തിലും ശത്രുക്കളായിട്ട് നമുക്ക് ചുറ്റുമെന്ന് അറിയുക. ചെളിവാരിയെറിയുകയോ സങ്കടപെടുത്തുകയോ ഒക്കെ അവര് മന:പൂര്വ്വം അല്ല, അത് അവര്ക്ക് ഒരു ഹോബിയാണു. അത് ഇന്നവരെ എന്നോ ഒന്നുമില്ലാ താനും. ഈയ്യിടെ കറങ്ങി തിരിഞ്ഞു വന്ന ഒരു സിവിയില് രഫറന്സ് അഡ്രസ്സില് നോക്കിയപ്പോ ഒരു തലമൂത്ത ബ്ലോഗ്ഗരുടെ പേരു വിവരവും, ജോലിചെയ്യുന്ന ഡിസൈനേഷനും, സ്ഥാപനത്തിന്റെ പേരും ഈമെയില് ഐ.ഡിയുമൊക്കെ. മോശമല്ലാത്ത ജോലിയാണു എന്റേ രഫററുടേത് എന്നറിയിയ്കാനാവും ഇരുന്നോട്ട് എന്ന് കരുതിയത്, പക്ഷെ ഇത് പോലെ എത്തിപെടുന്ന അറിവുകള് ചിലപ്പോ ദുഷ്ടലാക്ക് നോക്കി ഇരിയ്കുന്നവന്റെ കൈയ്യില് ആവും എത്തുക എന്നോര്ക്കുക. ഇത് കൊണ്ട് ആപത്തുണ്ടാവും എന്നല്ലാ പറയുന്നത്. കഴിവതും പേഴ്സണല് ഡീറ്റെയില്സ് എത്ര ക്ലൊസ്സായാലും കൈമാറാതെ ഇരിയ്കുക. എന്റെ ജീമെയിലുള്ള പാസ്സ്വേര്ഡ് ഒരു പാസ്സ്പ്പൊര്ട്ട് കോപ്പി അത്യാവശ്യം എടുക്കാനായിട്ട് കുടുബ സുഹ്രത്തിനു കൊടുത്തിട്ട്, നാലു ദിനം കഴിഞ്ഞപ്പോ , ശര്മാജി എന്നൊട് ഒരു ചോദ്യം, ദേവാനന്ദ് ബീ തുഹ്മാരാ ബോയ്ഫ്രണ്ട്സ് കെ ലിസ്റ്റ് മേ ഹേ ക്യാ? യൂ ബോത്ത് ആര് ഗോയിംഗ് റ്റു സ്റ്റാര്ട്ട് സം ബിസിനസ്സ്? മേരാ ജൈസാ പാകല് ഓര് ബീ ഹെ നാ ന്ന്? സംഗതി പാളിയില്ലാ. കാരണം, എന്റെ ഭര്ത്താവ് ശര്മാജിയും, ഞാന് അതുല്യയും ആയത് കൊണ്ട് and actually I havent even seen Devan that time! കുടുംബ സുഹ്രത്ത് മേയിലൊക്കെ വായിച്ച് ശര്മാജിനെ ബ്രീഫ് ചെയ്തതാണു. പക്ഷെ, ഇത് പോലെ നമ്മുടെ പ്രൈവറ്റ് ലൈഫിന്റെ ഡീറ്റെയില്സ് ഒക്കെ വച്ച് കളിച്ച്, ഓഫീസ് ഐ.ഡി കണ്ട് പിടിച്ച്, ഒരു രസത്തിനു എങ്കിലും ഒരു മെയില് വിട്ടാല്, അത് കിട്ടുന്ന മേലധികാരി, (മിക്കവാറും പൊട്ടനാകും), ഇതിന്മേല് നടപടി എടുക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. വീട്ട് വേലക്കാരി റ്റി.വി കണ്ടാല് നമുക്ക് പിടിയ്കില്ലല്ലാ അത്രേം സിമ്പിള്.
ഇന്നലെയും ഇന്നുമായി പരിചയപ്പെട്ടവരോടോപ്പം രാവേറേ ചെന്നുള്ള ചാറ്റുകളും, ഫോട്ടോ കൈമാറ്റങ്ങളും ഒക്കെ നല്ലതോ ചീത്തയോ എന്ന് ഒന്നും പറയാന് ഞാന് ആളല്ല. മറ്റേ അറ്റത് നമ്മള് ചാറ്റ്/മെയില് ചെയ്യുന്നത് ആരോട് എന്ന തീര്ത്ത ബോധവും, ഉത്തരവാദിത്വവും , വിശ്വാസ്യതയും വേണം. നാളേ ഒരു വ്യക്തിയ്ക് ഈ ചാറ്റ് ഹിസ്റ്ററിയോ മെയിലോ ഒക്കെ ഒരു പോസ്റ്റാക്കി ബൂലോഗത്ത് വയ്കാന് ഒരു ചെറിയ നിമിഷത്തിന്റെ ബുദ്ധീഹീനത മതി. അതുല്യാ ശര്മ്മയ്ക് ആപ്പീസില് ഇരുന്ന് ഫുള് റ്റെം ബ്ലോഗുകയോ ചാറ്റുകയോ ഒക്കേനും ആവാം അനിയന്മാരെ. കാരണം, ഒന്നാമത് അപ്പീസ് എന്ന കണ്സപ്റ്റില് അല്ലാ ഞാന് പണിയെടുക്കുന്നത്. അടുത്തത്, പറഞ്ഞ് വിട്ടാ, വീട്ടില് പോയി സീരിയലും വ്യാജ സിഡിയും കണ്ട് ശര്മാജീടെ തലയും തിന്ന് സായൂജ്യമടയും ഞാന്. അതു പോലയല്ലാ, എനിക്ക് വേണ്ടപെട്ട ഗന്ധര്വരും, കുറുമാനുമൊക്കെ.
ബ്ലോഗുകളും കൂട്ടായമയും ഒക്കെ നല്ലത് തന്നെ. പക്ഷെ ഏതടുപ്പത്തിലും അല്പം അകലം സൂക്ഷിച്ചാല് നന്ന്. കാറ്റ് വിതച്ച് കൊടുങ്കാറ്റ് കൊയ്യണ്ടല്ലോ. ബൂലോഗ കൂട്ടായ്മയിലോ ചാറ്റ് ഹസിലോ ഇന്ത്യന് പ്രസിഡണ്ടിനേയോ, റിസര്വ്വ് ബാങ്ക് ഗവര്ണറേയോ (കട്പട് ദേവന്) നമ്മളു കണ്ടിട്ടില്ലാന്ന് ഓര്ക്കുക. നേരമ്പോക്കിനോ, അല്പം കൂടുതല് സമയം കൈയ്യിലുള്ളവരോ മാത്രമാണു ഈക്കൂട്ടായ്മയില് കൂടുതലും. സൗഹ്രദം നല്ലത് തന്നെ, ദൈവം എപ്പോഴും നിന്റെ കൂടെ തന്നെയും, പക്ഷെ ഉമ്മറ വാതില് അടച്ചിട്ട് ഉറങ്ങുന്നത് എപ്പോഴും ഉത്തമം.
ഗഗുഡ്.. ഈ അവസാന കമന്റ് നന്നായിരിക്കുന്നു ച്യാച്ചി . ഒരു പോസ്റ്റാക്കി ഇടാരുന്നില്ലേ?
ഞാന് ഇപ്പോഈഇ കമന്റിടുന്നത് ആപ്പിസീന്നാണെങ്കിലും... ഇനി മുതല് ഇല്ല..
ബ്ലോഗിങ്ങ് സ്റ്റ്രെസ്സ് ഫ്രീ അല്ലാതായിഥ്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു...
സോ, മെല്ലെ വണ്ടി വിടുന്നതാ ബുദ്ധി എന്നു തോന്നി ;)
that was a really smart comment
:)
wr
ds
ആഹ. ചുമ്മ അല്ല രാത്രി workshopില് fax ഫയങ്കര busy.
ദേ! എല്ലാവനും ഇതു വയിച്ച് മരിയാതിക്ക് എല്ലാം off ചെയ്തിട്ട് lightഉം അണച്ച് വീട്ടി പോയി കിടന്നുറക്കിക്കൊളണം. ഞാനൊന്നും അറിയില്ലെന്നാ വിചാരം. bill വരുംബോള് കാണാം :)
ബ്ലോഗ് ഒരു നിമിത്തം മാത്രം, അല്ലെങ്കില് ഒരു ഉദാഹരണം മാത്രം എന്ന അഭിപ്രായക്കാരനാണ് ഞാന്.
ഒരു മലയാളിക്ക് വേറൊരു മലയാളിക്കിട്ട് പാര പണിയാന് ബ്ലോഗിന്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ലെന്ന് നമ്മള് മലയാളികള് ബ്ലോഗൊക്കെ തുടങ്ങുന്നതിനും കൊല്ലങ്ങള്ക്കു മുന്പേ തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ.
പ്രശ്നം ഒരു സംഗതി തുടങ്ങിയാല് അത് എവിടെ നിര്ത്തണം, എവിടം വരെ പോകണം, എവിടം തൊട്ട് പോകരുത് എന്നീ അതിര്വരമ്പുകള്ക്കൊന്നും നമ്മള് വലിയ വില കൊടുക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.
ഇനി അങ്ങിനത്തെ അതിര്വരമ്പുകള് ഉണ്ടാക്കാന് തുടങ്ങിയാല് നമ്മള് മലയാളികള് മലയാളികളല്ലാതാവും എന്നുമൊരു തോന്നല്.
നമുക്കെല്ലാം ആഘോഷമാണ്. ചാറ്റ് വന്നപ്പോളും ഡിസ്കഷന് ഫോറം വന്നപ്പോളും ബ്ലോഗ് വന്നപ്പോഴും എല്ലാം നമ്മള് ആഘോഷിച്ചു. എവിടം വരെ എന്നോ എങ്ങിനെയെന്നോ എന്നൊന്നും ആലോചിക്കാന് നമ്മള് മിനക്കെടാറില്ല-അത് ബ്ലോഗിലാണെങ്കിലും അല്ലെങ്കിലും.
ആശാന്റെ നെഞ്ചത്തുകൂടെ കയറി കളരിക്ക് വെളിയില് ചാടിയും നമ്മള് നമ്മുടെ പ്രകടനങ്ങള് നടത്തും. അതാണ് നമ്മള്.
നമ്മള് ഇങ്ങിനെയൊന്നുമാകാതിരിക്കണമെങ്കില് നമ്മുടെ ജീനുകള് തന്നെ മാറണമെന്ന് തോന്നുന്നു. ഇതിനൊക്കെ കണ്ട്രോള് വെച്ചാല് നമ്മള് പിന്നെ ആരെയും തിരിഞ്ഞു നോക്കാതിരിക്കും-അയല്പക്കക്കാരന്റെ പ്രശ്നങ്ങള് പോലും. പക്ഷേ ഇതിനൊക്കെ കണ്ട്രോള് വെച്ചില്ലെങ്കില് അയല്പക്കക്കാരന്റെ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാന് പോകുമ്പോള് അതിനപ്പുറത്തെ വീട്ടിലേക്കും കൂടി നമ്മള് എത്തി നോക്കും-അവിടെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലെങ്കില് തന്നെയും. ആ നോട്ടം തന്നെ പിന്നെ പ്രശ്നമാവുകയും ചെയ്യും.
ഓഫീസില് ചാറ്റും ബ്ലോഗുമൊക്കെ ബ്ലോക്കിയാല് നമ്മള് വേറെന്തെങ്കിലും ചെയ്യും-അല്ലെങ്കില് ഒന്നും ചെയ്യാതിരിക്കും.
മൊത്തമായിട്ടൊന്നും നമ്മള് മാറേണ്ട-മാറരുത് എന്ന് തന്നെയാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. പക്ഷേ കുറച്ചൊക്കെ മാറാം. അതില് പ്രധാനമാണ് ബ്ലോഗ്/ചാറ്റ്/ചര്ച്ചകള് മുതലായ കാര്യങ്ങള് അസ്ഥിക്ക് പിടിപ്പിക്കുന്ന നമ്മുടെ മനോഭാവം. പലതും നമ്മള് പേഴ്സണലായിട്ടെടുക്കും. അവിടെനിന്നാണ് ഇത്തരം വൈരാഗ്യബുദ്ധിയുടെയും ചിന്തകളുടെയുമൊക്കെ തുടക്കം.
പക്ഷേ ഈ പേഴ്സണലായിട്ടെടുക്കല് ജീനുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു, മറ്റു പലര്ക്കും പല ഉപകാരങ്ങളും നമ്മള് ചെയ്യുന്നത് (പക്ഷേ ഇത്തരം സ്വഭാവങ്ങളില്ലാത്തവരും നിസ്വാര്ത്ഥമായി തന്നെ പലരെയും സഹായിക്കുന്നുണ്ട് എന്നതും മനസ്സിലായി). ഈ പേഴ്സണലായിട്ടെടുക്കല് ജീനുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഞാന് മൂലമല്ലേ അവന് ഈ നാട്ടില് ജോലി കിട്ടിയത്, അതുകൊണ്ട് അവന് ഞാന് പറയുന്നത് പോലെയൊക്കെ കേള്ക്കണ്ടേ എന്ന് ഒരുവനും, അവന് മൂലം എനിക്ക് പണി കിട്ടി എന്ന് വെച്ച് അവന് പറയുന്നതെല്ലാം ഞാന് എപ്പോഴും കേള്ക്കണമെന്നുണ്ടോ എന്ന് അപരനും ചിന്തിക്കുന്നതും അവസാനം ഉപകാരം ചെയ്തവനും അത് കിട്ടിയവനും ആജന്മ ശത്രുക്കളാവുന്നതും. ലിമിറ്റ് വെക്കാന് നമുക്കറിയില്ലാത്തതിന്റെ കുഴപ്പം. ഓഫീസ് സമയവും ഓഫീസ് കാര്യങ്ങള്ക്കല്ലാതെ ചിലവാക്കുന്നതും ഇതൊക്കെക്കൊണ്ടുതന്നെ. എന്ത് എപ്പോള് എങ്ങിനെ എവിടം വരെ എന്നൊന്നും തീരുമാനിക്കാനാവാത്തത് കാരണം.
എന്തിനൊക്കെ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കണം, എന്തിനൊക്കെ കൊടുക്കേണ്ട, എത്രവരെ കൊടുക്കണം, എങ്ങിനെ കൊടുക്കണം എന്നുള്ള പ്രയോരറ്റൈസേഷന് (അങ്ങിനെയൊരു വാക്കുണ്ടോ) ചെയ്യാന് നമ്മള് പഠിച്ചാല് മതി-ഇത്തരം പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമുണ്ടാകില്ല. അല്ലാത്തപ്പോഴാണ് വളരെ സന്തോഷത്തോടെ കളിച്ച് ചിരിച്ച് വൈകുന്നേരത്തെ തീവണ്ടിസവാരി ആരംഭിച്ച എട്ട് പത്ത് ഓഫീസ് സുഹൃത്തുകള് നാലാം സ്റ്റേഷന് കഴിഞ്ഞപ്പോള് പരസ്പരം തല്ല് തുടങ്ങിയത് കാണേണ്ടിവന്നത്-ഒരുത്തന് പറഞ്ഞത് മറ്റവനിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല, അത്രതന്നെ.
അതിന്റെ വേറേ രൂപങ്ങളാണ് ഇപ്പോള് നമ്മള് ബ്ലോഗിലും ഫോറങ്ങളിലുമൊക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
തുടങ്ങുമ്പോള് നമ്മള് ഒറ്റയടിക്ക് എല്ലാം തുടങ്ങും-നിര്ത്തുമ്പോഴോ, എല്ലാം ഒറ്റയടിക്ക് നിര്ത്തും. അതും പ്രശ്നം- സാവധാനത്തില് കുറച്ച് കുറച്ച് തുടങ്ങി, നിര്ത്തണമെന്ന് തോന്നുമ്പോള് സാവധാനത്തില് നിര്ത്തുക, അത് ഒന്നുകൂടി ഇഫക്ടീവായിരിക്കും.
(കൈമള്- ഓഫീസിലിരുന്നല്ല ഇത് എഴുതുന്നതെങ്കിലും ചെയ്ത് തീര്ക്കേണ്ട വളരെയധികം ഔദ്യോഗിക കാര്യങ്ങള് ചെയ്യേണ്ടുന്ന സമയത്ത് തന്നെയാണ് ഇത്രയും ടൈപ്പ് ചെയ്തത്-ഞാനും ഒരു മലയാളി).
This comment has been removed by the author.
This comment has been removed by the author.
സായിപ്പിന്റെ കയ്യീന്ന് ബാങ്കീലൊട്ട് ഈ മാസത്തേ ചമ്പളം വന്ന് വീണപ്പോ എല്ലിന്റെ ഇടയില് കുത്തിയ സമയത്ത് കേറി സേര്ച്ചി... അല്പം മനസ്സമ്മാധാനക്കേട് കൂടെപിറപ്പുകള്ക്കും ഇരിയ്കട്ടെ...
ജോലി സ്ഥലത്തേ ബ്ലോഗ്ഗിംഗിനു ഇരയായവര്. അവനവന്റെ ഓഫീസിനെ പറ്റിയും, എന്തിനു ഓഫീസ് റ്റൈമില് ബ്ലോഗ്ഗിലൂടെ ഡയറിക്കുറിപ്പ് പോലെ ഒന്ന് ഇറക്കുന്നത് പോലും, നിങ്ങള്/നമ്മള് സ്വന്തം ഐ.ഡിയിട്ട് തുറക്കുന്ന ഒരു ബ്ലോഗ്ഗ്, അല്ലെങ്കില് അപ്പീസ് സമയത്ത് ഇന്റര്നെറ്റില് അപ്പീസ് പണിയ്കല്ലാതെ കയറി പണിയുന്ന ഏത് ഒരു "എക്സ്റ്റ്രാ കറിക്കുലര്" ആക്റ്റിവിറ്റിയും, ഒരു തൊഴിലാളിയേ തട്ടി മാറ്റാന് ഇരിയ്കുന്ന മൊയ്ലാളിയ്ക് നമ്മളായിട്ട് കൈയ്യിലൊട്ട് കൊടുക്കുന്ന മൂര്ച്ചയേറിയ വാളാണെന്ന് ഓര്ക്കുക.
http://www.msnbc.msn.com/id/3341689/
Blogger fired from Microsoft
---
http://www.troutgirl.com/blog/index.php?/archives/46_Shitcanned.html
I was fired, and reason was blogging.
----
http://blogcritics.org/archives/2004/09/04/141004.php
Employee fired by Starbucks over Blog
-----
http://www.nunatsiaq.com/archives/40806/news/nunavut/40806_08.html
A Nunavut Tourism marketing officer was fired last month after a local resident complained about a web site she ran in her spare time.
----
http://www.theregister.co.uk/2003/01/28/man_sacked_for_blogging/
My employment was terminated this morning, with this blog stated as the reason. I was somewhat surprised by this as my previous boss had been happy for myself and a former colleague to run blogs," he wrote.
----
http://riverfronttimes.com/2004-12-22/news/attack-of-the-blog/
Attack of the Blog
A Post reporter is suspended for extracurricular Internet activities
----
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A54736-2004Aug10.html
The woman told Jessica she should pack up and leave before she had her thrown out. "You better hope I never see you outside this building," Jessica recalls her saying.
-----
http://www.dooce.com/about.html
I started this website in February 2001. A year later I was fired from my job for this website because I had written stories that included people in my workplace. My advice to you is BE YE NOT SO STUPID. Never write about work on the internet unless your boss knows and sanctions the fact that YOU ARE WRITING ABOUT WORK ON THE INTERNET.
-----
http://www.thecrimson.com/article.aspx?ref=502702
A social studies office worker said she was fired this week after administrators discovered provocative posts in her online journal,
-----
http://queenofsky.journalspace.com/
Diary of a fired flight attendant, who got fired due to blogging.
ഹ ഹ...
അതുല്യേച്ചീ...
ഈ ലിങ്ക് തന്നതിനു നന്ദി. ഇതിപ്പഴാ കാണുന്നത്.
ഈ അസുഖത്തിനുള്ള മരുന്ന് കണ്ടുപിടിക്കപ്പെടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...
കലക്കി.
:)
zzzzz2018.5.24
ralph lauren uk
chrome hearts
nike outlet
houston texans jerseys
nike air jordan
pandora
adidas outlet online
coach outlet online
ralph lauren outlet
moncler jackets
pandora charms outlet
pandora charms
polo ralph lauren
moncler
moncler jackets
fitflops sale clearance
coach factory outlet
ugg boots clearance
golden goose
canada goose jackets
zzzzz2018.7.5
curry 6
moncler coat
hermes handbags
vans outlet
moncler jackets
nike lebron 16
jordans
golden goose sneakers
vapormax
birkin bag
Post a Comment
<< Home